Wîkîpediya

Sergey Lavrov

Sergey Vîktorovîç Lavrov (bi rûsî: Сергей Викторович Лавров, bilêvkirin: [sʲɪrˈɡʲej ˈvʲiktərəvʲɪtɕ lɐˈvrof] ; zayîn 21'ê Adarê 1950) dîplomat û siyasetmedarek rûsî ye ku ji sala 2004'an de wekî Wezîrê Derve yê Rûsyayê kar kiriye.[1] Wekî endamê partiya Yekgirtû ya Rûsyayê, ji sala 1994 heta 2004'an nûnerê daîmî yê Rûsyayê li Neteweyên Yekbûyî bû.

Sergery Lavrov
Wezîrê Derve yê Rûsyayê
SerokMîhaîl Fradkov
Vîktor Zubkov
Vladîmîr Pûtîn
Dmîtrî Medvedev
Mîhaîl Mîşûstîn
CîgirSergey Ryabkov
BerêÎgor Îvanov
Niha wezîfedar e
Dest bi kar kir
9'ê Adarê 2004
Jiyan
Jidayikbûn
Sergey Vîktorovîç Lavrov

21ê adara 1950an (74 salî)
Mosko, Yekîtiya Sovyetê
Partiya siyasîRûsyaya Yekbûyî
PîşeSiyasetmedar
Şanenav
biguhêreBelge

Jiyan û perwerdehiya destpêkê

biguhêre

Lavrov di 21'ê Adara 1950'an de[2] li Moskoyê ji bavekî ermenî yê ji bajarê Tbîlîsî berê SSR ya Gurcistanê û ji dayikeke rûsî ji Noginskê, SFSR a Rûsyayê hatiye dinyayê. Paşnavê bavê wî bi eslê xwe Kalantaryan bû.[3] [4][5] Diya wî di Wezareta Sovyetê de ji bo Bazirganiya Derve kar dikir. Lavrov lîse bi madalyaya zîv qedand. Ji ber ku dersa wî ya bijarte fîzîk bû, wî plan kir ku bikeve Zanîngeha Nukleerî ya Lêkolînê ya Neteweyî an Enstîtuya Fîzîk û Teknolojiyê ya Moskoyê, lê ew ket Enstîtuya Têkiliyên Navneteweyî ya Dewleta Moskowê (MGIMO) û di sala 1972'an de mezûn bû.[2]

Pêşveçûnî

biguhêre

Wezareta Derve (2004-aniha)

biguhêre
 
Lavrov bi Serok George W. Bush re li Ofîsa Oval ya Qesra Spî, 7 Adar 2006 Dicive
 
Lavrov bi Serok Barack Obama re li Ofîsa Oval ya Qesra Spî, 7 Gulan 2009 Dicive
 
Lavrov bi Wezîra Derve ya Amerîkî Hillary Clinton re, Munchen, Almanya, 5 Sibat 2011

Di 9'ê Adarê 2004'an de, Serok Vladîmîr Pûtîn û Lavrov wek wezîrê karên derve destnîşan kir. [2] Ew di postê de li şûna Igor Ivanov.

Lavrov di Kabîneya Duyemîn a Vladîmîr Pûtîn de, piştî Dmitri Medvedev ji 2008'an heta 2012'an serokatî dikir, wezîfeya xwe domand.

Lavrov di 21'ê Gulanê 2012'an de, ji bo kabîneya bi serokatiya serokwezîr Dimitri Medvedev ji nû ve wek wezîrê derve hat tayînkirin. [2]

Jiyana kesane

biguhêre

Lavrov axaftina bi rûsî, îngilîzî, fransî, dîvehî û sînhalî dizane.[6]

Lavrov werzişvanekî dilsoj e.[7] Ew temaşekirina lîstikên futbolê ya li ser televîzyonê[8] hez dike û fanek dilpak a klûba Moskowê Spartak e.[9] Ji sala 1971'an ve bi Maria Lavrova re zewicî ye û keçek û du neviyên wan hene.[10] Keça wan Ekaterina Sergeyevna Lavrova dema bavê wê di Neteweyên Yekbûyî ya li Dewletên Yekbûyî yên Amerîkayê dixebitî û li Londonê dijiya, ji Zanîngeha Kolumbiya mezûn e. Ji ber ku heta sala 2014'an li bajarê New Yorkê maye û demek dirêj li derveyî Rûsyayê ma[11] Ew bi karsazê rûsî Alexander Vinokurov re zewicî ye. [12]

Lavrov ji ber rola wî di êrîşa Rûsyayê ya sala 2022'an li Ukraynayê li Yekîtiya Ewropayê, Keyaniya Yekbûyî, Dewletên Yekbûyî, Kanada û Awistralya di bin cezayên kesane de ye. [13]

Rûmet û xelat

biguhêre
 
Serokdewletê Rûsyayê Vladîmîr Pûtîn û Lavrov, bi Xelata Xizmeta ji bo Welat. 1'ê Gulanê 2015 hatin xelatkirin.
  • Ew endamê rûmetê yê Civata Palestînê ya Ortodoks a Imperial e . [14]
  • Order Sergius of Radonezh 1st class (Rûsya, 2015) - Ji bo hewildanên wî yên siyasî yên ku ji Dêra Ortodoks a Rûsî sûd werdigirin.
  • Fermana Merîetê ji bo Welat, pola 1mîn (2015), pola 2mîn (2010), pola 3mîn (2005) û pola 4an (1998)
  • Order of Honor (1996)
  • Xebatkarê Rûmetê yê Karûbarê Dîplomasî ya Federasyona Rûsyayê (2004)
  • Fermana Mîrê Pîroz Danielê Moskowê, sinifa 1mîn (Dêra Ortodoks a Rûsyayê, 2010) û pola 2.
  • Fermana Dostaniyê (Qazakistan, 2005)
  • Xaça Mezin a Order of the Sun (Peru, 2007)
  • Fermana Dostaniya Gelan (Belarus, 2006)
  • Order of Friendship (Vietnam, 2009)
  • Fermana Dostaniyê (Laos)
  • Medalya Rûmetê ( Osetyaya Başûr, 19 Adar 2010) - ji bo tevkariya wî ya şexsî ya mezin di xurtkirina ewlekarî, aştî û aramiya navneteweyî li Kafkasyayê, pêşxistina têkiliyên dostane di navbera Komara Osetyaya Başûr û Federasyona Rûsyayê de.
  • Fermana St.
  • Madalyaya Zêrîn a Zanîngeha Yêrêvanê ya Dewletê (Ermenistan, 2007)
  • Medalya rûmetê "Ji bo beşdarbûna bernameyên Neteweyên Yekbûyî" (Komeleya Neteweyên Yekbûyî ya Rûsyayê, 2005)
  • Doktoraya Rûmetê ya Dîplomasiyê ji Zanîngeha Pîreusê. (Yewnanistan 2016) [15]
  • Fermana Ala Sirbî, sinifa 1mîn (Serbiya, 2016)
  • Order of the Republika Srpska, ( Komara Srpska, 2018) [16]
  • Hero of Kedê ya Federasyona Rûsyayê (2020)

Binêre herwiha

biguhêre
 Portala Rûsya
  • Lîsteya wezîrên derve yên niha

Çavkanî

biguhêre
  1. ^ "Lavrov Sergey Viktorovich". Ministry of Foreign Affairs of the Russian Federation. Ji orîjînalê di 18 îlon 2013 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 4 sibat 2013.
  2. ^ a b c d Dubien, Arnaud (hezîran 2012). "The composition of Russia's new Cabinet and Presidential Administration, and its significance". Policy Department DG External Policies. Ji orîjînalê di 18 tîrmeh 2013 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 28 adar 2013.
  3. ^ "Armenian who Was Born on Ararat Street: Sergey Lavrov – the Unsurpassed Diplomat". Ji orîjînalê di 24 îlon 2021 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 24 îlon 2021.
  4. ^ Lyons, Kate (22 nîsan 2015). "Cher, Kim Kardashian and Andre Agassi: Armenia's A-list diaspora". Ji orîjînalê di 23 kanûna pêşîn 2016 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 16 kanûna pêşîn 2016.
  5. ^ Waal, Thomas de (2010). The Caucasus: An introduction. Oxford: Oxford University Press. r. 97. ISBN 978-0199750436. Ji orîjînalê di 10 hezîran 2016 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 11 çiriya pêşîn 2015.
  6. ^ Hayes, Rupert Wingfield (15 kanûna pêşîn 2007). "Russia's deep suspicion of the West". Bbc.co.uk. Ji orîjînalê di 16 kanûna pêşîn 2007 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 14 kanûna pêşîn 2017.
  7. ^ Jackson, Patrick (29 hezîran 2007). "Profile: Putin's foreign minister Lavrov". Bbc.co.uk. Ji orîjînalê di 28 tebax 2007 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 14 kanûna pêşîn 2017.
  8. ^ "Interview of S.V. Lavrov, Minister of Foreign Affairs of Russia, to Channel One on 90th Anniversary of FC Spartak". The Ministry of Foreign Affairs Russian Federation. Ji orîjînalê di 12 kanûna paşîn 2014 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 27 gulan 2013.
  9. ^ Berry, Lynn (4 kanûna pêşîn 2012). "Russia's leaders battered by 'sports injuries'". Ji orîjînalê di 5 çiriya pêşîn 2015 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 27 gulan 2013.
  10. ^ "Дочь Сергея Лаврова: «Я хотела связать жизнь с русским» | StarHit.ru". www.starhit.ru (bi rûsî). Ji orîjînalê di 6 sibat 2020 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 15 sibat 2022.
  11. ^ «Сейчас элита принимает решение — на чьей она стороне..» Министр Лавров перевез свою дочь из Нью-Йорка в Москву. Кто следующий?. URA.ru (bi rûsî). 17 îlon 2014. Ji orîjînalê di 15 çiriya pêşîn 2014 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 9 çiriya pêşîn 2014.
  12. ^ "Daughter of Sergey Lavrov: "I wanted to connect life with a Russian"" (bi rûsî). Starhit. 25 sibat 2017. Ji orîjînalê di 6 sibat 2020 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 6 sibat 2020.
  13. ^ "Ukraine invasion: West imposes sanctions on Russia's Putin and Lavrov". BBC. Ji orîjînalê di 28 sibat 2022 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 28 sibat 2022.
  14. ^ Комитет почетных членов ИППО [Committee of honorary members of the IOPS] (bi rûsî). The Imperial Orthodox Palestine Society. Ji orîjînalê di 14 kanûna pêşîn 2017 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 14 kanûna pêşîn 2017.
  15. ^ "Lavrov will discuss trade and economic cooperation on visit to Greece". TASS. 2 çiriya paşîn 2016. Ji orîjînalê di 4 çiriya paşîn 2016 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 2 çiriya paşîn 2016.
  16. ^ Nivîsîn li Sarajevo. "Russia backs Bosnia's integrity amid Serb calls for secession". London: Reuters. 21 îlon 2018. Ji orîjînalê di 26 hezîran 2020 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 10 tîrmeh 2020.
  • Gvosdev, Nikolas K.; Marsh, Christopher (2013). Russian Foreign Policy: Interests, Vectors, and Sectors. Washington: CQ Press. doi:10.4135/9781506335391. ISBN 9781452234847.
  • Kaukas, Erikas. "Analysis of Securitization of the Baltic States in the Rhetoric of Russian Foreign Minister Sergey Lavrov." Lithuanian Annual Strategic Review 17.1 (2019): 211–229.
  • Miskimmon, Alister, and Ben O'Loughlin. "Russia's Narratives of Global Order: Great Power Legacies in a Polycentric World." Politics and governance 5.3 (2017): 111–120. online
  • Rosefielde, Steven. Putin's Russia: Economy, Defence and Foreign Policy (2020) excerpt
  • Rotaru, Vasile. "'Mimicking' the West? Russia's legitimization discourse from Georgia war to the annexation of Crimea." Communist and Post-Communist Studies 52.4 (2019): 311–321. online
  • Sakwa, Richard (2017). Russia against the Rest: The Post-Cold War Crisis of World Order. Cambridge University Press. r. 362. ISBN 978-1-3166-7588-5.
  • Saul, Norman E. (2014). Historical Dictionary of Russian and Soviet Foreign Policy. Rowman & Littlefield. ISBN 978-0-8108-6806-9.
  • Ziegler, Charles E. "Russian Diplomacy: Challenging the West." Whitehead Journal of Diplomacy and International Relations 19 (2018): 74+ online.

Girêdanên derve

biguhêre
Ji "https://ku.wikipedia.org/w/index.php?title=Sergey_Lavrov&oldid=1865832" hatiye standin.