Otto Ballerstedt ( jdb. 1ê nîsanal 1887 li Munîh, m. 30ê hezîranê an 1ê tîrmeha 1934 li kampa komkirinê ya Dachau an nêzîkî wê [1]) endezyar, nivîskar û ramyarê alman bû. Ballerstedt herî baş wekî rêberê taybetî Bayernbund (ku bi Bayernbund a îroyîn re, ku heya 1967an jê re Koma welatî û keyî dihat gotin , neyê tevlihev kirin.),[2] wekî dijberê ramyarî yê Adolf Hitler di rojên destpêkê yên kariyera xwe ya ramyarî de û ji bo dîlgirtina Hitler di sala 1922 an de ku mehekê li girtîgehê de girtî ma , tê nasîn.

Otto Ballerstedt
Jidayikbûn1 nîsan 1887 Li ser Wîkîdaneyê biguhêre
Mirin30 hezîran 1934 Li ser Wîkîdaneyê biguhêre
Dachau Li ser Wîkîdaneyê biguhêre
HevwelatîAlmanya Li ser Wîkîdaneyê biguhêre
Pîşe
biguhêre - Wîkîdaneyê biguhêreBelge

Jiyan û bandora wî biguhêre

Împaratorî û şerê cîhanî yê yekem biguhêre

Ballerstedt kurê Otto Ballerstedt ( bav ), edîtorê navdar ê Münchner Neuesten Nachrichten, û jina wî Julie, bi navê keçiktiyê Lagel bû.[3] Apê wî Max Ballerstedt paleontologek navdar bû. Ballerstedt xwendina xwe ya endezyariyê bi bawernameya endezyariya elektrîkê qedand. Ballerstedt di şerê cîhanî yê yekem de wek efser beşdar bû. Di dema şer de, ku ew di serî de birîndar bû û çavek xwe winda kir, ew cara yekem ramyarî derket holê:di nîsana 1918 an de wî keyê Bavyerayê Ludwig III re teleb kir ku li hember paşeroja destkeftiyên herêmî yên Almanya yên di peymana aşitiyê ya Brest-Litovsk bi Rusya re di daxwaznameyekê de ku nehêle erdên nû bi dest xistî bikevin Prûsyayê. Ev jixwe di hundurê konfederasyona herêmên Alman de pir zêde hêzdar e; ji ber vê yekê girîng e ku em nehêlin Dewletên Baltikî bi Prûsyayê ve werin girêdan da ku nehêlin pêşengiya Prûsyayê di nav civaka împeratorî de zêde pêşve here.[4]

Bayernbund û rûbirûbûna bi Hitler re biguhêre

Piştî têkçûna Alman di payîza 1918 an de, Ballerstedt carinan pir serketî Bayernbund damezrand, rêxistinek ramyarî ya ku bal kişand ser xweseriya herêmî û taybetmendiyên herêmî û mebest kir ku ji nû ve Împaratoriya Alman li ser "bingehek hişk federal" rêxistin bike. Li gorî ramana Ballerstedt - "spî -şîn" û hişmendiya keyperest - yekîtiya împeratorî divê were parastin, lê xweseriya navxweyî û xweseriya dewletên federal ên ferdî divê bi girîngî were xurt kirin.

Wekî damezrêner û serokê Bayernbund, Ballerstedt di destpêka 1920 an de di ramyariya Dewleta Azad û paytexta wê de kesayetek pir berbiçav bû. Adolf Hitler, ku di vê demê de ket qada ramyariyê, "veqetîner" - wekî ku wî digot Ballerstedt - wekî dijber dihesiband û demekê nîqaşên tund bi Bayernbund re hebûn, ku wî bi eşkereyî êrîş kir û di heman demê de ji hêla fîzîkî ve jî civînên wî yên î hebûn ji aliyê talankerên mîlîtan ve hate şikandin. Hitler paşê Ballerstedt di yek ji monologên xwe de li baregeha rêberî şirove kir di dema şerê cîhanî yê duyem de, li paş xwe mêze kir, ku ew dijberê wî yê herî xeternak e di warê vegotina gelêrî de, û bi dehsalan şûnda ew wek bidestxiatina xwe dîti bû ku wê demê xwe li dijî Ballerstedt îlan kir. [5] Di 14ê îlona 1921 an de, bûyerek sansasyonel qewimî dema ku Hitler, Hermann Esser, Oskar Körner û çend alîgirên din ên NSDAPê êrişî civînek bi serokatiya Ballerstedt li Löwenbräukeller a Munîhê kirin da ku nehêlin ew axaftin bide. Hitler bi mebestên tûj ev armanc bi dest xist: Wî bi fizîkî êrişî Ballerstedt kir û ew bi giranî birîndar kir. Di encamê de, ji 27 heta 29ê kanûna paşîn a1922, Hitler bi binpêkirina aşitiyê hate sûcdarkirin, bû sedema acizkirina gel û birîna laşî birin dadgehê û bi 100 roj cezayê girtîgehê (dereng) û dayîna 1,000 Reichsmarks hat darizandin. Hitler ji 24ê hezîranê heta 27ê tîrmeha 1922an cezayê xwe li girtîgeha Stadelheîmê ya Munîhê xwar, ku ew tenê mehekê di zindanê de ma û 70 rojên mayî jî hatin berdan.[6]

Salên paşîn ên jiyan û kuştina wî biguhêre

Ji sala 1925an û vir ve, Ballerstedt di paşverûtiyê de rolek siyasî ya bêtir girt. Di destpêka salên 1930an de ew çû ser nivîsandina pirtûkên şiryar û welat ên bi wêne.Di 30ê Hezîran, 1934 de, rojek berî rêwîtiyek plansazkirî ya Awistiryayé , Ballerstedt di pêvajoya bûyera Röhm de ber bi kampa komkirinê ya Dachau ve hate şandin û li wir an li derveyî kampê li daristana Gündinger li nêzî Neuhimmelreich hate gulebaran kirin. Di heman demê de, Fritz Beck, Fritz Gerlich, Wilhelm Eduard Schmid û kebaniya malê Ernestine Zoref hatin kuştin. Îro kolana bi navê Ballerstedtstrasse li Munîhê bîranîna Otto Ballerstedt dike.

Belgeyên arşîvî biguhêre

Mîrasa Ballerstedt naha di Arşîva Dewleta Dewletê ya Munîhê de tê hilanîn, di heman demê de pelên karmendên efserên Ballerstedt ji dema şerê cîhanî yê yekem ve jî di beşa arşîva şer a heman arşîvê de têne dîtin. [7]Di Arşîva Dewletê ya Munîhê de jî dosyayek ji Midûriyeta Polîsan a Munîhê heye ku li ser pevçûnên di navbera Hitler û Ballerstedt de di destpêka 1920 -an de materyal heye.[8]

Berhemên wî biguhêre

  • Grosspreussen und Reichszertrümmerung. Der deutsche Partikularismus und Deutschlands Zukunft, 1918.
  • Um die Zugspitzbahn. Als Manuskript gedruckt, 1925.
  • Aus unserer Bergwelt. Text und Bilder, 1930.
  • Die Wunderwelt der Alpen. 71 Abbildungen aus dem Gebiet Oberammergau, 1930.
  • Die Gebirgsphotographie. Ein Feld der Freude für Jeden Photographierenden, 1934.

Çavkanî biguhêre

  1. ^ Erwein Arretin: Fritz Michael Gerlich. Ein Martyrer unserer Tage. 1949, rûpel 142.
  2. ^ http://www.bundesarchiv.de/aktenreichskanzlei/1919-1933/1020/mu1/mu11p/kap1_2/para2_18.html Nîşana Prûsî li Munîhê ji Wezareta Derve re. 6ê nîsana 1920, Arşîvên Federal. Di hemî çavkaniyên dîrokî yên mîna vê de yek qala Bayernbund a Ballerstedt dike, ne ku ji Heimat- und Königsbund, ku ji 1967an vir ve tenê jê re Bayernbund tê gotin. Ji ber vê yekê ev eşkere du rêxistinên cûda ne.
  3. ^ Gritschneder, Otto (1993). Der Führer hat Sie zum Tode verurteilt …“ Hitlers „Röhm-Putsch“-Morde vor Gericht [Führer cezayê îdamê daye te ... ”Kuştinên Hitler ên“ Derbeya Röhm ” li dadgehê] (bi almanî). Mûnih: Verlag C.H. Beck. r. 122. ISBN ISBN 3-406-37651-7. {{cite book}}: Nirxa |isbn= kontrol bike: invalid character (alîkarî)
  4. ^ Karl-Ludwig Ay: Die Entstehung einer Revolution. Die Volksstimmung in Bayern während des Ersten Weltkrieges (= Beiträge zu einer historischen Strukturanalyse Bayerns im Industriezeitalter. Bd. 1). Duncker & Humblot, Berlin 1968, zugleich Dissertation, Zanîngeha Mûnihê, 1968, rûpela 138.
  5. ^ Robert Payne: The Life and Death of Adolf Hitler. 1973, rûpela 160: “As an orator, Ballerstedt was my most dangerous opponent. What a feat it was to hold my own against him! His father was a Hessian, his mother was from Lorraine. He was a diabolical dialectician. To give his hearers the impression that he agreed with them, he’d begin with a eulogy of the Prussians. I’ve been condemned several times for accusing this man of treason— and yet, he was in fact sold to the French.”
  6. ^ Richard J Evans: The Coming of the Third Reich. A History, 2004, S. 181; Joachim Fest: Hitler, 2002, rûpela 160, 225.
  7. ^ Richard J Evans: The Coming of the Third Reich. A History, 2004, S. 181; Joachim Fest: Hitler, 2002, S. 160, 225.
  8. ^ Archivalie 1339529 in der Findmitteldatenbank, auf gda.bayern.de, abgerufen am 14. November 2020