Memlûk Xulamtîya leşkerî yên Asyaya Navîn (bi piranî Tirkî)[1] an jî bi eslê xwe Ewropaya Rojhilatî (piranî başûrî rûsî bûn) di gelek serdestiyên îslamî de xiristiyan, ji 14ê Sedsalê jî qismî mijarên ne-misilman ên Împaratoriya Osmanî).[2] Ji aliyê xelîfeyên Ebbasiyan, wekî hêzên xwe hatîn sazûmankirin, ji sedsala 9an û pê ve wan pozîsyona xwe ya serdest weke lîder û padîşah bikar anîn. Sedsal ne kêm caran împaratoriyên xwe ava kirin. Du herî girîng ji van Împeratoriya yek Sultanatîya Delhi (1206–1526) bû, ku demekî li seranserê Hindistanê hikûm kir, û Sultanatîya Misrê ya Bahrî û Xanedana Buriyan yê. Paşê bû 1517 piştî hebûna 267 salan – ji aliyê Osmaniyan re hatin bindestkirin, lê Memlûk heta êrîşa Napolyon di sala 1798an de û tasfiyekirina wan a dawîn ji aliyê Mihemed Elî Paşa (1811), wekî desthilatdariya herêmî li Misrê kir.

Çavkanî biguhêre

  1. ^ Isichei, Elizabeth (1997). A History of African Societies to 1870. Cambridge University Press. S. 192 f. Abgerufen am 8. November 2008. Quelle übernommen aus englischer Wiki.
  2. ^ Gerhard Hoffmann: Der mamlukisch-osmanische Militärsklave. Zu Modifikationen einer historischen Konstante. In: Geschichte und Gesellschaft, Band 29, Nr. 2, 2003, ISSN 0340-613X, S. 191–209