Honorius
Honorius (bi yewnaniya kevn: Ὁνώριος, lat. Honōrios; bi tunî bi latînî: Flauius Honorius) (9ê îlonê 384an Konstantînopolîs; 15ê tebaxê 423an Ravenna) navbera salên 393 û 423 de împeratorê Romê bû.[1] Honorius lawê împerator Theodosius I û birayê împerator Arcadius bû. Honorius împeratorê Romê ya Rojavaê bû. Arcadius împeratorê Romê ya Rojhilatê bû.
Dema împaratoriya Honorius de German di dema Koça Qoman de êrîşa împaratoriyê dikir. Di 406an de Barbaran hin xakên Hispanya û Galya dagir kirin û Brîtanya bi tunî ji destên Roma derket.
Di dema Honorius, di 410an de bajarê Roma bi destên Vîzîgotan hat dagir kirin. Dîsa di wê demê de Honorius ji tirsên Vîzîgotan û Vandalan re paytext ji Milanê de birî bû Ravennayê.
Li der êrîşên Germanan bêtir li hundura împaratoriyê de wek Galya, Brîtanya û Efrîka jî serîhildan der diketin. Honorius di 15ê tebaxê 423an de mir û ji pê wî re xwarzîye xwe Ualentinianus III derbaza textê bû.
- ↑ Gregory, Timothy E.; Cutler, Anthony (2005) [1991]. "Honorius". In Kazhdan, Alexander P. (ed.). The Oxford Dictionary of Byzantium (bi îngilîzî). Oxford University Press. doi:10.1093/acref/9780195046526.001.0001/acref-9780195046526-e-2343. ISBN 978-0-19-504652-6.