Ebûbekirê Şaşî
Fiqihnasê kurd
Ebû Bekir Şaşî an Muhemmed Meyahanî yek ji zanyarekî îslamê yê girîng yê kurd ê mezheba şafiî ye.[1]
Ebûbekirê Şaşî | |
|---|---|
| Jidayikbûn | 1037  |
| Mirin | 1114 |
| Pîşe |
|
biguhêre - Wîkîdaneyê biguhêre | |
Navê wî yê rastî Muhemmed Meyahanî ye lê Ew bi xwe bi navê Ebû Bekir Şaşî hatiye naskirin. Şaş navê herêmekî li Farqînê ye. Navdanka wî "Fexrul-Îslam" e.
Di sala 1037-38an de li Farqînê ji dayik bûye, Navê bavê wî Ehmed e. Ji bo perwerdehiya xwe çûye Bexdayê li cem Şêx Ebû Îshaq Şîrazî xwendiye. Li ser fiqihê gelek pirtûk nîvîsandiye.[2][3]
Bi xwe di sala 1113-14an de li Bexdayê wefat kir.
Pirtûkên wî
biguhêre- 1-“Hilyet-ul ulema
- 2- El-Mutemed
- 3- Et-Terxîb fil-mezheb,
- 4- Eş-Şafiî fî şerhi muhtasar-ul-Muzenî,
- 5- El-Umdet
- 6- Eş-Şafî şerh-iş-Şamil li Ebî Nasr bin Sebbax.
Çavkanî
biguhêre| Ev gotara kurt şitlekê ye. Heke tu bixwazî berfireh bikî pê li biguhêre bike. (Çawa?) |