Anîmûs cara yekemîn ji aliyê Carl Gustav Jung bo jinan hatiye bikaranîn. Arketîpên mêrî di kesayetî û binhişara jinan de. Berevajiya wê anîma ye û ew jî ji bo mêran tê bikaranîn. Arketîp dînamîk in û bandora xwe li hişarê dikin. Bo mînak jin ji mêran an mêrê xwe dipê û dixwaze ku wekî ew mêrê ku di xeyalê wê de ye tevbigere û wisa be. Heger ew arketîp mêrekî leheng û zîrek be, jin jî ji mêrê xwe dipê. Lê sedemê daxwaza xwe nizane. Anîma û anîmûs xwe di wêjeyê de jî didin der.