'''Émile Zola''' nivîskarê(jdb. [[Fransa{{jdb|2|nîsan|Fransî]] (* 2ê Nîsana [[1840|1840ê]]}}, [[Parîs]]; †m. 29ê Îlona{{mirin|29|îlon|1902}}, [[1902|1902êParîs]],) nivîskarê [[ParîsFransa|fransî]]) yê xwedîbandor koku wekî yek ji giringtîngiringtirîn mînakên nivîskarên ser bi dibistana [[sruştîgerî (edebyat)|sruştîgeriyê]] û wekî kesahiyekê berçav di bizava azadîxwaz a Fransayê da dihê naskirin. Wî di doza [[Alfred Dreyfus|Alfred Dreyfusî]]î de rolekê mezin leyist.
== Jînenîgar ==
Emîl kurê endezyarekê [[Îtalya|Îtalyayî]]yî bi navê [[albert Zola]] (7ê Tebaxatebaxa 1795ê - 27ê Adaraadara 1847ê) û jineka Fransîfransî bi navê [[Emilie Aubert]] ( 6ê Reşemeha 1819ê- 17ê Cotmehaçiriya pêşîn a 1880ê) ya ji herêma [[Beauce Bourguignionne]] a Fransayê bû. Émile Zola li Parisê hat dinyayê. Dema ew sê-salî bû, malbata wî çûn [[Aix-en-provence]] li başurê rojhilatê. Çar salan piştra, bavê wî li wir ji desttengiyeka aborî mir. Li sala 1858ê Emîl çû Parîsê û bû hevalekê nîgargerê navdar[[Paul Cézanne]] û li goreyê rêbaza [[romantîkgerî (edebyat)|romantîkgeriyê]] dest bi nivîsînê kir. Bi saya wî nîgargerî, Emîlî [[Monet]], [[Sisley]], [[Pissarro]] û [[Manet]] jî naskirin. Piştî ko Emîlî du salan li ser hev sinava liseyê neda, li sala 1859ê dev ji xwîndinê berda û ji bona ko êdî li diya xwe nebe bar ji xwe re li karekî geriya. Dayka wî dixwest ko ew bibit avokat, lê ew di xwîndina dibistanê da bi ser nekevt. Ew berî ko wekî nivîskarek bihêt naskirin li ser gemiyan wekî karker xebitî û li pişka froştine a weşanxaneyeka bi navê [[Hachette]] xebitî. Li sala 1858ê ew careka dî vegeriya Parisê.
Li sala 1862ê ew di pirtûkfiroşîyekê de xebitî, û li wê derê pirtûka xwe ya yekê çap kir. Bi vî rengî, ew kevt nav cîhana [[edebyat|wêjeyê]] û hevaltiya kesayetiyên wekî [[Édouard Manet]], [[Camille Pissarro]] kir û wî [[Edmond]] û [[Jules de Goncourt]] jî naskirin. Li sala 1870ê bi [[Alexandrine Mélay|Alexandrine Mélayê]]ê re zewicî û li sala 1888ê [[Jeanne Rozero]] wekî metres girt û 2 zarokên wî jê bûn.
Wî nivîsarên siyasî ji bo rojnameyan dinivîsîn û bi eşkirayî dijîtiya [[Napoleonê Seyê]] dikir ko dixwest bi awayekê qanûnî li goreyê [[hîmqanûn]]a [[Komara duyê a Fransayê]] bibit [[serkomar]]. Napoleonê seyê serkomarî tenê jibo wê dixwest da kûdetayekê li ser hukmetê bikit û bi ser kevt.
