'''Şerê birakujî''', an jî '''Şerê navxweyî yê kurdan''', şerên di navbera partî û rêxistinên kurdî yên modern de ne.
Şerê brakujîbirakujî di dîroka[[Dîroka Kurdistanê]] de xwedî cihekê girîng e ku netîceyên wê heta niha jî dewam dike. Berî partî û rêxistinên kurdî avabibin, li Kurdistanê[[Kurdistan]]ê bi giştî hêzên mîrektîyênmîrektiyên kurd û hêzên eşîrên kurd hebûn. Van hêzên feodal bi dûçûna berjewendîyênberjewendiyên xwe li dijî hêzên din çi [[kurd]] çi [[ereb]] çi [[tirk]] çi jî [[fars]] şer dikirin. Lê piştî sedsala 20emîn li tevahîyatevahiya Kurdistanê rêxistin û partîyênpartiyên kurd hatin damezrandin. Ev rêxistinên modern her çend bi dûçûnên îdeolojîyanîdeolojiyan hatibin damezrandin jî, li ser esasê kurdbûnê rê û rêbazên xwe kifş dikirin. Bingeha fermîbûna partîyênpartiyên kurd bi avabûna [[Komara Kurdistanê]] pêkhat. Komara Kurdistanê bi rêya [[PDK-Î]] hate damezrandin. Hemû kadroyên komarê ji partîyêpartiyê bûn. Piştî rûxandina Komara Kurdistanê li Iraqê, TirkîyeyêTirkiyeyê û SurîyeyêSuriyeyê livînên kurd çêbûn û gelek rêxistin hatin ava kirin. Piştî çiqdana van tevgeran nerazîbûn li nav partîyanpartiyan destpê kir, nêrînên cuda cuda derketin, berjewendîyênberjewendiyên kesayetî çêbûn, nêrînên herêmî derketin, nêrînên îdeolojîk zêde bûn. Ji ber van sedeman di nav partî û rêxistinên kurd de jî lihevnehatîn çêbûn. Heta ku ev lihevnehatin gihişt şerekî dijwar di navbera miletekê bêdewlet de. Ev agirê di navbera kurdan de bi alîkarîyaalîkariya dewletên herêmî jî ve gihişt asteke gelek dijwar û xerabker.
