Sefera xaçperestan a yekem: Cudahiya di navbera guhartoyan de

Content deleted Content added
GPinkerton (gotûbêj | beşdarî)
Kurteya guhartinê tine
GPinkerton (gotûbêj | beşdarî)
BKurteya guhartinê tine
Rêz 6:
[[Qudis|Qûdis]] û [[Felestin]] pê [[împeratoriya Romê]] bû du paran re heta [[637]]an de kete dest [[Ereb]]an. Pê ku di sala 637'an Ereban ket re, di [[sedsala 11'an]] de êdî Xristîyanan bo şunda dest xwe xistinê wê de re li fersenda digeriyan.
 
Di wê demê de bajar û xakên [[Rûm (kes)|Romê]] li [[Anatoliya]] (li [[Împeratoriya Bîzansê]]), ji pê binketina di {{Girêdan|Cenga Malazgirtêyê|tr|Malazgirt Meydan Muharebesi|en|Battle of Manzikert}} di [[1071]]an re yek bi yek bi destên [[Selçûqan|Selcuqan]] diketin. Ji bo artêşa Romê êdî gelek lawaz bûbû û ji hêz de ketîbû, împaratorê Romê {{Girêdan|Aleksios I Komnênos|en|Alexios I Komnenos}} ji dewletên Ewropayê, li hemberî Selçukan alîkarî dixwest. Selçukan wê demê de Anatoliya, [[AntioxeiaAntîoxeia]] (îroj [[Antakya]]) û Qûdis dest xwe xistibûn. Bîzansan jî ser van binketinan re, ji bo alikariyên wan bixwazin propogandaya xakên pîroz û qala zehmet kişandina xiristiyanên wan deveran dikirin. Dîsa bi armanca vê împaratorê Aleksios I bo yekkirina mezhebên Roma-[[Katolîk]] û [[Ortodoks]] pêşniyaz da.
 
Di wan deman de 18-[[28'ê sermawezê]] [[1095]] li bajarê [[Clermont-Ferrand|Clermont]] ji bo yekkirina wan du mezheban civînek di serokiyê Papa Urbanus II de bû. Di wê civînê de gelek welatan de gelek [[kardînal]] û [[episkop]] hatîbûn Clermontê. Di dawiya civînê de [[Papa]] axaftinake di dîrok de gelek mihîm û navdarê ku wek {{Bi-la|{{ill|Deus Vult|en}}}} (an ''Deus lo vult!'': "Xwedê wê daxwaze") tê navkirin kir. Di wê axaftinê de Papa qala zehmetiyên xiristîyanên xakên Pîroz û lazimiya dest xwe xisitna wan deveran kir. Êdî bi slogana ''Deus vult!'' propagandayake ji bo seferake pîroz li hemû Ewropayê dest pê kir.
Rêz 16:
Ji pê re artêşake dina vê gavê hîn organîze û hîn mezinê bi bingehî ji [[Fransî]]yan pêk dihatî ji Ewropayê birê ket. Leşker û [[Şovalye]]yên gelek welatên Ewropayê de dihatinî di meheya adarê [[1097]]an de li [[Konstantinopolis]]ê gêhiştine hev. Mezinahiya wê artêşa texmînî nêzî 50.000-6000 esker bû.
 
Artêşa Xaçperestan derbaza Anatoliyayê bû û di [[19'ê pûşperê]] [[1097]]an de siftê bajarê [[Nikaia]] (îroj [[Îznîk]]) ji [[selçuk]]an stand. Di [[1'ê tîrmehê]] de jî Selçuqên di serdariyê {{Girêdan|Kiliç Arslan I|tr|I. Kılıç Arslan|en|Kilij Arslan I}} de li nêzî [[Dorîlaion]] ([[Eskişehir]]ê) îroj bin xistin. Paş van serfiraziyan re Xaçperestan Anatoliya serbiser bi hêsanî derbaz kirin û gêhiştine Kurdîstanê. Wan di [[1098]]an de Edessaya (îroj [[Riha]]) dagir kir û li wir [[Dewletên Xaçperestan]] herî pêşinê bi navê {{Girêdan|Wîlayet Edessa|tr|Urfa Kontluğu|en|County of Edessa}} tê zanîn saz kirin. Xaçiya pê re bajarên dinên [[Mezopotamya]] û Kurdîstanê dagir kirin û berê xwe dane ser AntioxeiaAntîoxeia yê. Wan Enteqya pê rapêçaneka heft mehan re di pûşperê [[1098]]an de dest xwe xistin û niştiyên wir bi tunî kuştin. Wan li wir Dewleta Xaçperestanê yekî din {{Girêdan|Mîrîtiya AntioxeiaAntîoxeia|tr|Antakya Prensliği|en|Principality of Antioch}} saz kirin.
 
Ji pê AntioxeiaAntîoxeia re jî bi armancê dest xwe xistinê Qûdisê dewama meşînê xwe kirin. Ew bajara nêzî saleke ku ji [[1098]]an virve di destên [[Fatimî]]yan de bû. Di [[13'ê pûşperê]] sala 1099'an de Xristiyan bi artêşake nêzî 14.000 leşker de pêkdihatî dorpêç kirin. Ji ber ku sûrên bajaêr saxlem bûn û Fatimiyan bajar bi serfirazî diparastin ceribandinên pêşin Xaçpêrest bêserfiraz dibûn. Lê bi dirêjbûna rapêçanê re di dawiyê de, pê rapêçanê 5 heftan re wan Qûdis dest xwe xistin. Pê Xaçperestan Fatimî li Qûdisê bêhtir li derên din jî, bi tunî bin xistin re, {{Girêdan|Godefroy de Bouillon|fr||en}} xwe wek keyê {{Girêdan|Keyatiya Orşelîm|ar|مملكة بيت المقدس|en|Kingdom of Jerusalem}} û dewleta Xaçiyayê Orşelîmê da zanîn. Wan ji pê sefer xelas bû re di [[1109]]an dewletake dina bi navê {{Girêdan|Wîlayet Tripolisê|en|County of Tripoli}} (îroj [[Trablûs, Libnan]]) saz kirin.
 
==Dawî==