Gotûbêj:Botî (devok)

Botanî, devekê zimanê kurdi yê beşa kurmancî ya.Li herêmê, bizêdeyî dema ku mirov got ´botanî´, wê çaxê mirov bahsa wê devê axiftinê dike.Lê ku mirov dibêje ´botî´, wê çaxê ji, mirov bahsa wan mirovên ku bi botkî di peyîvin dikêt.´Botkî´, weke bêjeyeke, di rastiyê de, navê devzimanê botîyana.Di demên berê de weha bû.Mirovên ku bi botkî di axivin, bi zêdeyî ji di serê hevokên xwe de ´mixo´ bikar tênin.Minaq, dema ku mirov bêje ´bixê de´, bi botkî mirov dibêje ´mixo ka bixê de´. Lê dema ku mirov bahsa devê botkî bike, divêt ku mirov ji bîr neke ku gelek bêjeyên teybet ji hene. Weke devekî bixwe ya. Mirovên bota, hinekî zû ji diaxivin.Weke mixo, bêjeyeke dî ku bi mirovên herême botanê re bûya yek, bêje ´wilo´ ya. An ji têt gotin, ´wihlo´ ya.

Di zimanê kurdî de zaravayê kurmancî, pir bi pêşketiya.Li Avrupa, di dema destpêka şoraşa pêşesazîyê de ziman bi pêşketin. Lê kurdî, ew pêşketinên di wê aste de ku bên kirin, bi zaravayê kurmancî, weke ku berê ev yek jîn kiriya.Di zimanê kurdi de devê bota, yên ku li deştê jîn dibin, hinekî zûtira.Lê yên ku li çolê jîn dibin, hinekî hêdîkîtira.Ev ji hinek sedemên wê hene. Yê deştê, ji ber ku bêhtir di xwandin û kar û bar de û di jiyanê hata bi karanîn. Lê dema ku mirov diçê herême botanê bixwe ji, mirov bi devan cudatiyan dibîne.Minaq, herême Nisêbîne û dore wî haya ku digihê ber bestê, hinekî dî zûtir û safîtir dipeyivin.Lê ku mirov diçê aliyê Cizirê û navede wê bixwe ji, hinek dî safî û hêdîkîtir di peyivin.Mirovekî ji herême botanê biaxiftine pir baş têt naskirin. Mirovekî ji herême Serhadê ji her weha bi devê têt naskirin.

Çavkan:Pirtûka çirokên keçelok(Abdusamet yigit)