Îvan Bunîn
Îvan Alekseyevîç Bunîn (bi rûsî: Иван Алексеевич Бунин, Ivan Alexeyevich Bunin), jdb. 10'ê kewçêrê / 22'ê kewçêrê 1870 li Voroneşê; m. 8'ê sermawezê 1953 li Parîsê) nivîskar, wergêr û lîrîknivîsekî rûs bû. Sala 1933'î guncavê Xelata Nobelê ya wêjeyê hatiye dîtin.
Mijara wî ya sereke Şoreşa Çiriya Pêşîn bû. Kevneşopiya wêjeya rûsî di bin realîzmeke nûjen de radixist û berhemên bêhempa dinivîsand. Bûnîn herwekî di warê helbestê de jî xwedî heman afirandêrî û hostatiyê bû.
Berhemên wî
biguhêre- Antonovskie jabloki Sêva Anton, 1900
- Derevnja, Gund Roman 1910
- Suchodol, 1912
- Čaša žizni, 1913
- Grammatika ljubvi, Gramatîka evînê, 1915
- Gospodin iz San-Francisko, Camêrê San Fransîsko, Çîrok 1915
- Mitina ljubov, Evîna Mitya
- Žizn` Arsen`eva, Roman 1927-39
- Temnye allei, Alîneyên tarî, 1943
- O Cechove, 1955
- Pervaja ljubov, Evîna yekemîn
- Poslednee svidanie, Dîtina dawîn
- Okajannye dni
- Stokrat blazennaja toska, Helbest
- Sobranie socinenij, 10 Bend, 1934-36
- Rusja, Rûsya 1972
- Axavtinên wî yên salên 1892 heya 1911
- Berhevkirinên wî
- Maseya rojê
- Hezkirin û bêyomiyên din, Çîrok
- Hevalekî nenas
- Lîtikên mejî, Helebst
 | Ev gotara li ser nivîskar an helbestvanekî/ê şitlekê ye. Heke tu bixwazî berfireh bikî pê li biguhêre bike. (Çawa?) |