Xwestek, deme ku mirov Tiştek dilê mirov kişand û mirov xwest, hingî, ew xwestek e. Xwestek, li ser hin hêstên temenê wê diafirênin re tê û dibê. Di xwestekê de Dil, li pêş e. Bi vê yekê re, Hîs û Ajo, di wê de û di bûna wê de, xwediyê rol in. Xwestek, hertimî hatiye gotin ku "ji dil tê". bi vê yekê re bahse xwezabûnekê bi wê re hatiye kirin. Hêst hatiye derxistin li pêş. "Xwestek û hêst" û "xwestek û hîs" û hwd, hin gotinên taybet ku bi aliyê felsefik ve li ser hatiye sekinandin. Kant, di pirtûka xwe bi navê Rexneya li aqlê selim", wê de bi têgihiştina felsefê re li ser xwestekê di sekinê û wê weke "pêdivîyeka jîndî ya ajoyî" têne ser ziman.