Seferberî

Seferberî an jî Seferberiya giştî çalakiya komkirinê, amadekirina leşkerî û pêdiviyên leşkerî yên ji bo şer e. Peyva seferberiyê cara yekem di sala 1850'an de ji bo amadekirina Artêşa Prûsyayê di çarçoveyek leşkerî de hate bikaranîn. Teorî û taktîkên seferberiyê ji wê demê ve bi berdewamî hatine guhertin. Berovajiya seferberiyê bê seferberî ye.

Seferberî di sedsala 19'an de bi danasîna leşkeriya mecbûrî û destpêkirina rêyên hesinî bû pirsgirêk. Seferberî bacên girseyî yên leşkeriya neçarî yekem car di dema Şoreşa Fransayê de hate destpêkirin û saz kirin. Gelek guhertinên teknolojîk û civakî pêşveçûna rêgezek birêkûpêktir a bicîhkirinê pêşve xistin. Di nav wan de telgraf ji bo peydakirina pêwendiya bilez, rêyên hesin ji bo peydakirina tevgera bilez û berhevkirina leşkeran û leşkeriya neçarî ji bo peydakirina rezervek leşkerî ya perwerdekirî di rewşa şer de.

Dîrok

Komara Romanî

Komara Romayê karîbû di demên cuda de di navbera 6% (81-83 BZ) heta %10 (BZ 210) ji tevahiya nifûsa Romayê, di rewşên awarte de û ji bo demên kurt de seferber bibe. Di nav vê de milîsên kêm-perwerdekirî hebûn.