Qedrîcan: Cudahiya di navbera guhartoyan de
Content deleted Content added
Rastkirin û guhartin ên rêzmanî |
Rastkirin û guhartin ên rêzmanî |
||
Rêz 1:
Helbestvanê Kurd '''Qedrîcan''', ango, '''Qedrî Can'''
Di piçûkahiya xwe '''Qedrî Can''' wek "Qedrî" dihat naskirin.
Ji zarokahiya xwe de '''Qedrî Can''' pir xwedî şans bû ku bavê wî --ku bi kurtahî wek "Cano" tê naskirin-- di zanîna hêjatiya xwendinê bû kurê şand xwendinê.
Di dibistanê de '''Qedrî Can''' xwendevanekî pir pêşketî û baş bû, bi taybetî di mijara hejmaran da (Matêmatîk).
Piştî dibistana destpêk, dibistana navîn û bilind "Cano" kurê xwe şand Zanîstan a Mamhosteyan ya Konyayê.
Di wan salan de '''Qedrî Can''' welatparêziya xwe hîn xurttir kir û navê xwe xist îsteya dewleta Tirkan ya reş.
Ji bo '''Qedrî Can''' tenê du çare ma bû: 1) yan mirin 2) yan revandin.
'''Qedrî Can''' ji Dewleta Tirk --bi riya Antakyayê-- reviya çû Sûriyê.
Piştî revînê, '''Qedrî Can''' nema dikaribû vegere welatê xwe, cihê zayîn ê xwe Dêrika Çiya yê Mazî. Bavê xwe "Cano" --ku pir girêdayî hev bubûn-- nema didît.
Ew yek ji helbestvan ên herî mezin ên gelê Kurd bû.
'''Qedrî Can''' wek bavê '''helbest a nûjen a Kurdî''' (helbest a tor ê nû) tê naskirin. Wî bi nivîsoka xwe di zaraveya Kurdî ya Kurmancî dinîvisand.
Line 11 ⟶ 27:
'''Qedrî Can''' li hember qedexe û zorî yên dewleta Sûrî dersên Kurdî dida xwendevan xwe yên dibistanê.
Dema ku mirov li rûpel ên Rojname yan Kovar ên "[[Hawar]]", "[[Ronahî]]" û "[[Roja Nû]]" binêre, xebat ên '''Qedrîcan''' tên dîtin.
Dema ku li Konyaye dixwend pir nakokî di nav mêjiyê wî de çêdibin. Jiyaneke bi xirecir li ber çavên wî ket. Xwest ku xwe binase, li binyada xwe, çand û dîroka xwe vekole. Kete nav lêkolîn û lêgerînên dû dirêj. Dema ku di betlaneya havînê de dihate gund, gelek xort li dora xwe vedihewandin. Ji wan re qala azadiyê û welêt dikir.
Keça
Qedrîcan berê xwe dide Şamê û di nav bilbilên Şadî yên ku her tim li dûrî gulistanê dixwînin û keserkûr in de cih digre.
Line 29 ⟶ 41:
Em dikarin bibêjin ku Qedrîcan pêşengê helbestvani ya Kurdî ya pêşeroj a ku bê cêwî û bêbersiv hatiye nivîsin e. Li gorî wê heyamê şiîrên ku nivîsîne gelekî bedew, pêşketî û nûjen in. Em dikarin şiîrên wî bidine ber ên şaîrên wê heyamê yên hemden.
'''GULA SOR'''
Gula sor...▼
==Begê Axirzeman==
Dostê min...!
Dijminê postê min...
Ew zenbila tu pê hatî,
Nema datê ji ezman
Benê wê riziya
Li nava rê qetiya
Weke ku dixuye bêhna lîvbaziyê ji şiîra wî difure. Hemdemê wî [[Mayakovskî]] û [[Nazim Hîkmet]] jî şiîrê bi vî awayî nivîsîne.
Line 58 ⟶ 70:
Di şiîra xwe de hiciv bi kar aniye. Bîr û baweriyên batil bi şêweyeke zimanşêrîn rexne kirine.
Ku mirov li tevahiya vê şiîrê dinere bîr û baweriyeke ku bi hindik ronakbîr û nivîskarên wê demê re hebû li nik Qedrîcan tête dîtin. Kifşe ku wî hêj wê demê berhemên klasik ên sosyalîstan xwedine û rewa kirine. Li gorî min ji hêla bîr û baweriyê ve Qedrîcan di rêya kovarên wê demê de (Hewar, Ronahî, Roja nû) bi serê xwe ekolek e. Ew û cegerxwîn nêzîkî hev in, lê ji alîyê kûrahiyê û ji aliyê şekl ve ji hev cihê ne. Di şiîra [[Cegerxwîn]] de hin caran bîhna tesewûfê tê.
Line 70 ⟶ 82:
Sala [[1957]]'an ji bo komcivîna xortên navneteweyî bi keştiyê diçe Moskowayê. Piştî vê çûyine dîtina wî ya civakî hîn xwurttir bû. Di vê demê de şiîra Ez Diçim Mosko nivîsiye.
Ev
Qedrîcan çûyina xwe ya ber bi roniyê, ronibûna mêjiyê xwe, têgihiştina xwe weha vedibêje:
== PEXŞANA WÎ ==
Line 104 ⟶ 116:
Ew dilê ku van nivîs û şiîran dinivîse her dem kelogirî, çav bi hêstir û kovan e. Mirovên ku wan dixwîne jî heman rewşê dijî.
== Zimanê wî yê
Qedîrcan demekê di dibistanên Osmanî û Tirkan de xwendiye lê bandora vê rewşê di nivîsarên wî de naxuye. Bêhtirîn devokê Merdînê bi kar aniye. Belê ku hûrik hûrik nivîsarên wî bêne dahûrandin, dê bixuye ku wî zimanê tevahiya kurdistanê vekoliye, guhdarî kiriye an jî bihîstiye. Mînak di cihekî de peyva “nola” bikar aniye. Ev peyv li hêrêma ku Qedîrcan zarokatiya xwe lê derbas kiriye tuneye. Bêhtir li Riha û deverine din tê bi kar anîn peyva “wusa” her çiqas li herêma wî tune be jî di şiîra wî de heye.
Line 120 ⟶ 132:
“Hevalan, hetanî em ji hev wenda bûn destên xwe ji min re kil dikirin.” di vê hevoka jêrîn a ku di çîroka wî ya bi navê “Rojên Derbasbûyî“ de cih digre de, peyva “kilkirin” dibuhure. Ev peyv îro jî heye. Lê bêhtir ji bo meşk hejandinê an jî zarok hejandinê tê bikaranîn. Di wateya jorîn de niha zêde naye bi kar anîn. Bêjeya “dest kilkirin” bikaranîneke ciwan e.
Çavkanî yên Nivîsê:
*[[Tarîxa edebiyata Kurdî]], Q. Kurd
*[[Hawar]], kovar 1932
[[Category:Helbestvan]]
|