Sêwî
zaroka ku dêbavê wî/wê mirine an jî ew terkandiye bi awayekî mayinde
Sêwî zarokek e ku dêûbavên wan mirine, nenas in, an jî ew bi cî hiştine. Di karanîna zimanê gelemperî de, tenê zarokek ku her du dêûbav ji ber mirinê winda ne, jê re dibêjin sêwî. Dema ku mirov li ajalan dihate vegotin, tenê rewşa dayikê bi gelemperî têkildar e ( ango heke dêûbava jin çûye, çêle sêwîyekê ye, bêyî rewşa bavê xwe).
