Pergala mûşekên S-400

S-400 Serfirazî (bi Russî:: Triumf, Werger: Serfirazî ; Navê raporkirina NATOyê : SA-21 Growler ), berê wekî S-300PMU-3 dihat zanîn, [1] pergala çeka dijî-balafir e ku di sala 1990-an de ji hêla Buroya Navendî ya Almaz a Rûsyayê ve jibo nûvekirina malbata S-300 hatî pêşve xistin. Ew ji 2007an û vir ve bi Hêzên Çekdar ên Rûsî re di xizmetê de ye.

Operatorên heyî yên pergala moşekên S-400

Di sala 2017an de, S-400 ji hêla The Economist ve wekî "yek ji baştirîn pergalên parastina esmanî ku nuha hatî çêkirin" hate naskirin, [2] Siemon Wezeman ji Enstîtuya Lêkolîna Aştiyê ya Navneteweyî ya Stockholmê (SIPRI) got ku "ew di nav hewa herî pêşkeftî de ye pergalên parastinê hene. " [3][4] Çîn yekem kirrûbirê biyanî bû ku di sala 2014an de bi Rûsyayê re peymanek hikûmet-hikûmetê kir, dema ku Erebistana Siûdî, Tirkiye û Belarûs hemî ji wê sîstemê stendin. [5]

Bikaranîvan

biguhêre
  • Rûsya
  • Belarûs
  • Çîn
  • Tirkiye

Çavkanî

biguhêre
  1. ^ Bryen, Stephen (17 çiriya pêşîn 2017). "Russia's S-400 Is a Game Changer in the Middle East (and America Should Worry)". Ji orîjînalê di 19 çiriya pêşîn 2017 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 19 çiriya pêşîn 2017.
  2. ^ "Turkey and Russia cosy up over missiles". The Economist. 4 gulan 2017. Ji orîjînalê di 6 gulan 2017 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 7 gulan 2017.
  3. ^ "US gives Turkey ultimatum on Russian missiles". BBC News. 9 hezîran 2019. Ji orîjînalê di 11 hezîran 2019 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 11 hezîran 2019.
  4. ^ Ritzen, Yarno. "Why do countries want to buy the Russian S-400?". www.aljazeera.com. Ji orîjînalê di 11 hezîran 2019 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 11 hezîran 2019.
  5. ^ "Why China wants Russian S-400 missile defence system?". International Insider. 24 adar 2020. Ji orîjînalê di 9 kanûna pêşîn 2020 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 13 kanûna pêşîn 2020.