Govan an jî şahid kesekî ku di derbarê mijarekî de zanîn heye. Li gorî zagonê de govan kesek e ku, bi dilxwazî ​​an di bin zorê de, delîlên govaniyê, bi devkî an nivîskî, ya ku ew dizane an îdîa dike ku dizane nasnameyê peyda dike.

Govanê sehkirî (an govanê çavkî) kesek e ku bi zanebûna xwe an jî bi hişmendiya xwe ve hatî wergirtin (mînakek xuyangê dîtbar, bihîstin, bîhnek, destîn). Dibe ku ev têgihîştin bi seheka mirovatiyê alîkariya alavek, wek hûrbîn an stetoskop be.

Govanekî guhdarî ew e ku govaniya tiştê ku kesek din an nivîsiye gotiye. Li piraniya dadgehan dema ku delîlên bihîstinê pejirandin e gelek sînor hene. Vê yekê sînorkirinên li ser lêpirsînên jûriya dadgehê, gelek dozên îdarî naynin, û dibe ku ne li ser daxuyaniyên ku ji bo piştgirîkirina girtinek an lêgerîna lêgerînê hatine bikaranîn, neyên pêkanîn. Di heman demê de hin celeb vegotinên têne bihîstin û nayên binpêkirinên bi vî rengî ne.

Govanekî pispor kesek e ku îdîa ye ku di derbarê mijarê de zanebûnek pispor e, kîjan zanyarî bi eşkere alîkariyê dide hem govaniyek din, hem jî govaniyên din, delîlên belgefîlm an delîlên laşî (mînakî, pêçşop). Govanek pispor dibe ku govanekî sehkirî be, an jî di bijîşkek de hebe an dibe ku hebe an jî nebe qurbanê qezayek an sûcê bijî.

Govanekî navdar kesek e ku di derbarê navdarbûna kesek an saziyek karsaziyê de govaniyê dike, dema ku navgîniyê li ser pirsgirêka pirsgirêkê girîng e. Ew kesek in ku arîkar dike ku ji ber têkiliyek kesane û kesayetiyê tawanbarê sûcdar / bêsuc e.