Mîrîtiya Gêl
Mîrîtiya Gêl (Ss 11-1845) di nîvê duyemîn ê sedsala 11an de ji hêla Pir Bedir ve ku ji neviyê Mîr Mansur e, bi alîkariya eşîra Mirdasî û hin eşîrên Kurd û Zaza li herêma Diyarbekirê hate damezrandin.[1]
Li ser têkiliyên Mîre Gêl u bi Selçûqî, İnaloğulları, Artukidi,Dewleta Selçûqiya Anatoliyê, İlhanli û Celayirên ku li Diyarbekir û derdora wê serdest bûn re, têra xwe agahdarî tune.[2]
Ew mîrîtî heya sedsala 19an hebû. Her çend di rêvebiriya Osmanî de di derbarê tixûbên mîrekiyê de têra xwe agahdarî tunebû, lê li gorî tomarên James Brant, konsolosê Brîtanî li Erziromê yê, ku di seredana xwe ya sala 1838-an de çû serdana Mîrîtiya Gêl jî, li binê mîrîtiyên de sad u pêncî gund hebûn.[3]
Li gorî siyaseta navendîparêziyê ya ku piştî Biryarnameya Tanzimate di sala 1845-an de li Parêzgeha Diyarbekirê dest bi sepandinê kir, u emîrti qediya.
Çavkanî biguhêre
- ^ "Wayback Machine" (PDF). web.archive.org. 5 gulan 2020. Ji orîjînalê hat arşîvkirin. Roja arşîvkirinê: 5 gulan 2020. Roja gihiştinê 31 kanûna paşîn 2021.
{{cite web}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (lînk) - ^ Bozarslan, Mehmet Emin (1971). Şeref Han Şerefname Kürt Tarihi (Arapça'dan Çeviri). İstanbul: Ant yayınları. s. 202-.
{{cite book}}: CS1 maint: numeric names: lîsteya nivîskaran (lînk) - ^ ÇAĞLAYAN, Yegane ÇAĞLAYAN- Erhan (2020). "ŞEREF HAN'IN "ŞEREFNÂME" ESERİNDE 1524-1590 YILLARI SAFEVÎ-OSMANLI MÜNASEBETLERİNİN TASVİRİNE DAİR". Journal of History School. XLVI (XLVI): 1589–1604. doi:10.29228/joh.42247. ISSN 1308-5298.