Banêhebanê

Banêhebanê an jî banheban (bi tirkî: Dilek ), gundekî girêdayî Kerboranê ye...dibêjin ji musîl hatinê ü eslêxwê ezidine...

Ji yekane zêdebune...dibêjin yeki pir mêr u jehatbi..

Eşira basqil vi awakiriye..

Gundeki biçûk lê pir şîrîn bû, dahl û av û birkêvê zehf xwêş bûn. Çiya ye ve bi dare mazî û bi dare sımaqe şên bû. Navê dehlikame deve beruwêbu...Tama tirhê vê î taifi 40 sala he di ber dinanemindeye. Dı neqebeyna şikeftika û qavaqa u küpras deye li doravê gülbiş û botijê heye. Bi eşîra basqiliva te naskirın. Lê mixabin geleki balkêşe iroj gündeki virankiri û xerabuyi mayê liholê. Ji ber ku her nimet bi mirova hene ,ku mirov ji vê dere hata koçberkirin nimet ji pire koçber bûn û hebûna xwe winda kirin. wexte mihov ji Kerboran derdıket ji aliyê serê kiryava ber bi midirsafa va û ber bi aşê kevir, ber bi nuvala aşava diçûvi, ev sipindare bilind ev hejire binati û ye ezraqi u bihneke xweş u hinik leruve mihov dixist mihov xwe de bûhûştêde didît. Li ser ve reya nuvala aşa 6 7 aş di şixûlin.Jı serê kahniyê aşe mala ağê, aşe mala kose aşê sope, aşê kevir, aşe mala sıloğero... Ji vê ra dihatê gotin. Hê kavile hinek ji va aşa hene. Mihov li sere kahniye xêlas dike duvre digihe gündê awa dore cîhe şahlulu bilbila, qeb qeba kevê ribat, duvre gunde şikeftika ava lata gevri... Gundê Banêhebanê gunde bav û kalê me, cîhê şêr û agit û veliya. Gundê berxwedanê, bîngeha şehîdan, li hembere zilm û koledara cîhe cengevara ye. Di dirokê de tû carî li serê xwe li ber zilm û neheqiyê netevandiye.

Ne cerdavanî ne hilevanî ne jî koledarî kebulnekikiriyê. Gelê wê her wext xerxwazî û jir u zaneye. Şiğûl kerê xwe mahbube dile gelê xweye û her tim li ser piyaya. Le mixabın hata welatê me xweş nebê Banêhebanê ji nema te sihra berê. Heta aşitî çê nebê dengê romiya û çekdari neseknê tider xweş nabê.

İdrisê mele Ekrem yê mala mele ferhat...