Antonio Meucci

Vebînerekî îtalyanî

Antonio Miucci (bi Îtalî: Antonio Santi Giuseppe Meucci, bi Kurdî Antonîo myoşî, jdb. 13ê nîsana 1808an - 18ê çiriya pêşîn a 1889an) dahênerekî îtalî ye ku heval û alîkarê Giuseppe Garibaldi bû. Tê zanîn ku ew dahênerê rast ê têlefonê ye.[1] Civata Nûneran a Dewletên Yekbûyî di 2002an de di 11ê hezîranê de bi fermî nas kir ku Meucci di Biryarnameya Hejmar 269 ya Xanî de, piştî ku 113 sal di ser mirina wî re derbas bû, ango ji 1889an ve, yekem dahênerê fikra têlefonê bû. Ev tê vê wateyê ku tenê Alexander Graham Bell li ser bingeha dahênana meucci têlefon çêkiriye.[2][3]

Antonio Meucci
Meucci in 1878
Jidayikbûn13ê nîsana 1808an(1808-04-13)
Mirin18ê çiriya pêşîn a 1889an (81 salî)
Staten Island, New York, DYA
HevwelatîÎtalî
PerwerdeAccademia di Belle Arti di Firenze
Xebatên navdar
  • Îcatkirina amûrekî mîna telefonê
  • dahêner
  • endazyar
  • fîzîknas
Kariyera zanistî
Qada xebatê
  • Amûrên pêwendiyê
  • sazkirin
  • endazyariya kîmyayî û mekanîkî
  • patentên kîmyayî û yên xwarinan
biguhêreBelge

Xebatên wî biguhêre

Meucci gelek salan hîmên bingehîn ên veguheztina dengê elektromanyetîk fêr bûbû û wî karîbû xewna xwe pêk bîne di 1856 de dema ku wî dengê xwe bi vibrasyonên akustik ên bi têlên li mala xwe veguhezt. Ji ber nexweşiya jina wî (Esthera bi rehma rheumatoid), ku ew nekaribû tevbigere, Meucci têlek lerzînên deng bi mala xwe ya li Girava Staten ve girêda, ji nivîna xwe, ya ku li qata duyemîn bû, ta bi laboratûara wî ya piçûk dirêj bû, da ku bi jina xwe ya nexweş re di dema nebûna wî de bipeyive. Meucci têlefona elektromanyetîkî wekî rêyek ku jûreya xwe ya li qatê duyemîn bi laboratûara xwe ya li qata zemînê ve girêbide dahênand, da ku ew bi jina xweya nexweş re têkiliyê dayne. Di 1858an de, nîgarkêş (Nestore Corradi diagramek) dahênana Miucci xêz kir (di 2003an de ev wêne ji bo Civata Posta Italyayê û Civakên Telegrafê wekî mohr hatiye bikar anîn).[4]

Meucci ji hevalê wî (Enrico Bandelari) xwest ku wî bi sermayedarên Italyayê re bixwazin ku projeya wî fînanse bikin, lê li kampanyayên leşkerî yên bi serokatiya Giuseppe Garibaldi rewşa siyasî ya li vî welatî ne aram kir ku kesek dravê xwe veberhêne. Ji ber wê rewşê, Antonio neçar bû ku ramana dahênana xwe li L'Eco d'Italia, rojnameya Italî ya New York, biweşîne, lê belê, kopiyek ji wê hejmarê di destpêka doza dadgeha wî de nehat dîtin.

Antonio ji ber hin deyndarên xapînok di nav belengazan de bû, û ev bû sedem ku holika wî were mezad kirin, û Meucci karibû ku li holika wî bijî piştî ku ew jî di mezadê de hat firotin ji ber ku xwediyê xaniyê nû destûr da ku ew tê de bimîne bêyî ku wî heqê kirêya xwe bide, piştî ku dravê Meucci kêm bû. Vê yekê ew kir ku roja xwe bi pêbaweriya darayiyên gelemperî yên welêt ji bilî alîkariya hevalên xwe bijî.

Di 1871an de Meucci çû nivîsgeha patent û marqeya amerîkî ku dahênana xwe pêşkêşî wan bike da ku patentek vê amûrê werbigire, lê wî tiştek girîng ji bîr kir ku wî di serlêdana xwe de nenivîsî, ew jî ev e ku amûr bi hebûna veguhastina elektromanyetîkî ya frekansên deng, ku veguherîna lerizînên dengî di nav pêlên elektrîkê de ye ku rê dide wan Deng ji dûr ve li ser têlek tê veguheztin. Ji ber ku wî deh dolarên ku ji bo tomarkirina vê serîlêdanê hewce nebû, li gorî ya ku di dîroka fermî ya Italiantalî de hatiye gotin, patenta wî nehat îspat kirin.

Di 1876 de Alexander Graham Bell dahênana Miucci, ya ku wî li ser bingeha ramana dahênanek ku wî di modelek dahênanên Miucci de wekî afirînerê wî dîtî (dema ku dahênerê rastîn Antonio Meucci ye) peyda kir û pêşkêş kir û behsa veguhastina elektromanyetîkî ya frekansên dengî ji hêla pêla elektrîkê ve kir Patenta têlefonê li şûna Meucci li ser navê Alexander Graham Bell hatî tomar kirin.[5]

Mirina wî biguhêre

 
Meucci Triangle monument jeh

Jina wî, Esther, nexweş bû û her ku çû nexweştir bû, û pênc sal şûnda wê seqet û bêhêl hişt berî ku ew di 1884an de bimire. Pênc sal şûnda, û di adara 1889an de, Antonio Meucci nexweş ket û heft meh şûnda mir, nemaze li Çirî ya heman salê li Clifton, Staten Island, New York.[6]

Çavkanî biguhêre

  1. ^ Meucci, Sandra. Antonio and the Electric Scream: The Man Who Invented the Telephone, Branden Books, Boston, 2010; ISBN 978-0-8283-2197-6, pp. 15–21, 24, 36–37, 47–52, 70–73, 92, 98, 100.
  2. ^ Nese & Nicotra 1989, pp. 35–52.
  3. ^ Carroll, Rory (17 June 2002). "Bell did not invent telephone, US rules". The Guardian. London, UK.
  4. ^ Manifestazioni per il bicentenario della nascita di Antonio Meucci, archive date 22 July 2011.
  5. ^ Several Italian encyclopedias claim Meucci as the inventor of the telephone, including: – the "Treccani" – the Italian version of Microsoft digital encyclopedia, Encarta – Enciclopedia Italiana di Scienze, Lettere ed Arti (Italian Encyclopedia of Science, Literature and Arts).
  6. ^ "Funeral of Antonio Meucci". New York Times. 22 October 1889. Retrieved 25 February 2009. The funeral services over the body of the Italian patriot, Antonio Meucci, will take place at Clifton, S.I., this forenoon at 10 o clock.