Mengîwerî: Cudahiya di navbera guhartoyan de
Content deleted Content added
Kurteya guhartinê tine Etîket: Guhartina mobîl Guhartina malpera mobîl Guhartina mobîl a pêşketî |
Kurteya guhartinê tine Etîket: Guhartina dîtbarî Guhartina mobîl Guhartina malpera mobîl Guhartina mobîl a pêşketî |
||
Rêz 1:
'''Mengîwerî''' an [[Felsefe|felsefeya]] '''mengîwer''' an jî '''îdealîzm''', xwediyê dîrokeke
Di demên berî zayîne de, filozofên weke [[Aristoteles]] û [[Platon]] yên ku weke felsefevan yên ku hizre xwe herî mazin û kur anîne ser ziman bûn. Pişt wan re ji gelek
Hizir, di pêşketine hizir de, bi hizrên weke hizre ´Xwedê´ re hinek pêvajoyên pêşketine di buhurêne. Ew pêvajo, hemû bi hev re hizre xwedê di ancama xwe de diaxifênin. Bi vê yekê re mirov karê vê yekê ji bêje ku hizir, çend ku hizre xwûde di serê mirovan de hinekî dî zelal dibe. Mirov, êdî di serê xwe de xwe digihênine wê hizre ku ku xwûde heya. Ew ancamaka ku pir mazina di pêvajoya pêşketine hizir de.Lê ku xwûde hebe ku ´li kuderê ya´ û ´ka´ ya. Herweha hinek pirs ji di serê mirovan de bidest çêbûne dibin. Ew ji, bu xwe re hinek pêvajoyên din têne. Pirsa ´ka´, di serê mirovan de çêdibe. Bi çêbûnê re, lêgerîn dest pê dike. Lê berî ku mirovahî di vê xata vê hizrê de werê wê astê hinek pêvajoyên din di buhurêne.Weke pêjoyayên ´xwedê-[[mîr]](king). Mîrên ku derdikevin ji, xwe weke xwedeya danezênin. Bi vê yekê re, weke demeke weke ku hizre xwûdê tê bibersivandin. Lê ku hinek dem têve diçê, êdî hin bi hin zanabûna mazin dibe û hizir hinekî dî derdikeve hole, êdî hizre ´afiradinê´ derdikeve hole û di dawiyê wê hizrê de ji pirse ´kê´ tê pirsîn. Bi vê yekê re, êdî ku li bersive wê pirse tê lêgerîn, êdî dema xwedê-mîran ji bi ber dawiyê ve diçê. Hin bi hin êdî demeke dî diafirê. Ew dem ji, li ser Hizre xwedê ya. Ew hizir ji piştre her weha tê formûlakirn, têt ku gotin ku ´ yekî ku mirov diafirêne û çêdike heya´. Bi vê hizrê re, êdî têt têgihiştin ku ewê ku mîre ku dibêje ku ´ez xweda´ me ji, yekî ew ji afirandiya.Bi vê yekê re, êdî li xwede lêgerîn dest pê tê kirin. Di dema xwûde-mîran de xwûde li ardê bû. Ji ber ku wan xwe xwûde daneza kiribû. Lê ku têt têgihiştin ku ew mirova ne xwedaya, êdî piştre tê têgihiştin ku xwede li azmana ya. Bi vê yekê re, êdî têt hizirandin. Bi vê yekê re, êdî hizre ku ´ew afrînerê hertiştî ya´diafirê. Bi vê afirandinê re êdî xwe dana fahmkirin û têgihiştine wê hizrê çêdibe. Lê hê ji hizre xwe gahandina hizre xwede ji hole ranabe. Mirov, hê ji di xweze xwe bigihinê wî û hizre wî. Bi vê yekê re, hizirkirin, lêgerîn û çûnûhatin çêdibe. Divêt ku mirov ji bîr neke û bêne ser ziman, ku hizre xwede, di wê de di nav mirovan de wan digihê hevdû û wan bi hev re di gihinê pergalaka navxweyî. Êdî mirov di nav xwe de bi [[pergal]] jîn dibin. Bi vê yekê re, divêt ku mirov di cih de ji bêne ser ziman ku êdî dema çêbûn û pêşketine şariştaniyan de ji diafirê. Bi vê yekê re, divêt ku em êdî bahsa çêbûn û pêşketine şariştaniya [[sûmer]]iyan bike. Dema ku mirov bahsa şariştaniya sûmeriyan bike, divêt ku mirov vê yekê bêje ku sûmeriyan ´[[dewlet]]ê xwede´ ya pêşî avakir.
Rêz 10:
==Çavkanî==
*Pirtûka çirokên keçelok (Abdusamet Yigit), berg 1, Han, Berlin, ISBN 978-3-942735-24-7
|