Emrên Mezin: Cudahiya di navbera guhartoyan de
Content deleted Content added
Rûpela nû hate tomar kirin |
Kurteya guhartinê tine |
||
Rêz 1:
Emrên Mezin di kitêba diduyan a [[Tewrat|Tewratê]] de nivîsî ne (Derketin 20).
Rêz 9:
Mûsa peyivî û Xwedê bi dengekî bilind bersîva wî da.
Hingê Xwedê ev Emrên Mezin dan [[Mûsa]] û got:
'''1'''. Ez Xudan Xwedayê te me. Divê li pêşberî min tu xwedayên te yên din nebin!
Rêz 17:
'''3'''. Navê Xudan Xwedayê xwe badîhewa neyne ser devê xwe! Çimkî Xudan wî yê ku navê wî badîhewa tîne ser devê xwe, bê ceza nahêle.
'''4'''. Divê [[roja Şemiyê]] li bîra te be, da ku ew ji te re veqetayî û pîroz be!
Şeş rojan kar bike û hemû xebata xwe bike, lê belê roja heftan ji Xudan Xwedayê te re roja Şemiyê ye. Di wê rojê de qet kar neke.
Rêz 31:
'''10'''. Çavê xwe neavêje mala cîranê xwe! Çavê xwe neavêje pîreka cîranê xwe, an xulamê wî, an navmaliya wî, an gayê wî, an kerê wî, an tu tiştê wî!
== Emrê herî mezin ==
Hem di [[Tewrat|Tewratê]] de û hem jî di [[Încîl|Încîlê]] de ew hemû Emrên Mezin weha tên kurtkirin:
Îsa lê vegerand:
«Emrê herî mezin ev e: ‹Bibihîze, ya Îsraêl! Xudan Xwedayê me yek e. Ji Xudan Xwedayê xwe bi hemû dilê xwe, bi hemû canê xwe, bi hemû hişê xwe û bi hemû hêza xwe hez bike.›
Yê diduyan jî ev e: ‹Wek ku tu ji xwe hez dikî, ji cîranê xwe hez bike.› Ji van meztir tu emir tunin.»
(Marqos 12:29-31; binêre: Dubarekirina Şerîetê 6:4-5; Qanûna Kahîntiyê 19:18)
| |||