Ekspresyonîzm: Cudahiya di navbera guhartoyan de

'''Ekspresyonîzm''' an jî bi kurdî Derbirînxwazî an '''Derbirînerî''' bizav û arasteyeke hunerî-wêjeyî ye ku li destpêka çerxa bîstê sala 1905 zayînî li Almanya peyda bûye. Ev rêbaze, rehendeke xudgerayî û derûnî bi ezmûngeriya nîvîser û [hunermendan] dide٫ berovajî EmpersiynîzmêEmpresyonîzmê ku derbirrînê ji layenê derveyî mirov diket. Koşkayê Nemsayî dibêjît: "pêdivî ye hemî yasayan ji bîr bikeyn .... bi tinê giyanê me rengvedana rasteqîneya jiyanê dike" . Derbirrînxwazî berî her tiştekî,derbirîneke ji nestên hunerî, xo eger bihayê wan nestan kirêtkirina siruştî û berçavkirina zêderewiyê di ketwarî da be, ta ku digehîte astê tiranepêkirinê. Derbirînxwazî bo du arasteyan hate dabeşkirin: 1. arasteya pratîkî ku alîgirên wê , girîngiya edebî bi çalakkirin û wijdana mirovî dibîne û ya 2. arasteya neeqlanî ku alîgirên wê dibêjin: " me'qûl ew e ewa xelk li ser rêkevtî,lê li ser şanoyê pêdivî ye çareya wan dozan yên xelk hêj li ser rê nekevtî, bihête kirin"

Derbirînxwazî wekû şorişekê bû dijî Naturalîzm û EmpersiyonîzmêEmpresyonîzmê ku wan her du rêbazan zêdetir derbirîn ji ketwarî[rastiya heyî û berçav,emrê waqi' ?] dikir. Naturalîzmê bi hûrbînane derbirrîn ji ketwarê civakî[waqi'ê îctima'î ?] dikir û EmpersiyonîzmêEmpresyonîzmê jî derbirrîn ji ketwarê takekesî û hewacisên derûniyê wî/wê dikirin lewra Derbirrînxwaziyê,edeb bi wênekirineka dubarkirî bo ketwarî red kir, ji ber ku xelkî her dem viyana resenatiyê nek ya wênekirî dixwazît.