Şamil Eskerov: Cudahiya di navbera guhartoyan de

'''Şamîl Esgerov''', ku di sala 1928’an de li [[Kurdistana Sor]] li gundê [[Axçakent|Axçakentê]] bajarê [[Kelbecer|Kelbecerê]] hatibû dinê û di [[20'ê gulanê|20'ê gulana]] [[2005]] diçû li ser dilovina ya Xwede , hê di ciwaniya xwe de bi dîrok û wêjeyaedebiyata Kurdistanê re, ku wê demê nav û dengê wê jî li holê nîn bû, têkildareleqedar bûye.

Dibistana navîn û amadeyiyê di dereceya baş de qedandiye û paşê jî dibistana mamosteyî ya bilind a dewleta Azerbaycanê, pey re dibistana bilind a partiyê li Bakûyê û zanîngehaûnîversîteya pedagojî ya Azerbaycanê xilas kiriye. Her sê dibistanên bilind bi "madalyona zêr" kuta kiriye.

Li bajarê Kelbecera [[Kurdistana Sor]] edîtorê rojnameyê, serokê rêxistina ciwanan "Komsomolê" mudirê dibistanê, parêzgarêwaliyê bajêr, mudirê perwerdeya bajêr, serokê mûzeya dîrokê bi rengekî navdar daye meşandin. Weke mamoste di dema seroktiya Şamîl Esgerov de, rêxistina ciwanên Kelbecerê di gelemperiya Yekitiya Sovyetê de, di "pêşbirka sosyalîst" de rêza yekem girtibû.

Mamoste Şamîl li ba xebatên civakî bi xebatên xwe yên wêjeyîedebî û zanistî li Yekîtiya Sovyetê û li derveyê welêt weke şexsiyetekî navdar hatiye nasîn. Tevî ku bi xwe matamatîksiyen bûye, bi kurdî û azerî helbest nivîsandiye. Edebî, etnografî, dîrokî û hunerên estetîkî di serî de nêzîkê 40 pirtûkan nîvisandiye. Mamoste Şamîl, li ser xebatên edebî yên Mamosta Cîgerxwîn teza xwe ya doktoriyê nivîsandiye, destana "Mem û Zîn" a [[Ehmedê Xanî]] wergerandiye zimanê azerî û wekî din jî, di serî de ji [[Feqiyê Teyran]] , [[Melayê Cizîrî]], [[Hejar]] û [[Ebdulla Goran|Evdila Goran]] bi sedan helbestan bi zimanê azerî bi lêv kiriye. Her wiha ferhengoka zimanê azerî-kurdî, kurdî-azerî nivîsandiyê û bi vê yekê armanc girtiye, kurdên li Azerbeycanê ku zimanê wan asîmîle bûbû, ji nû ve zindî bike. Dîsa yekem ferhengoka qafiya (mişar) zimanên kurdî û azerî ji hêla Mamosteyê mezin ve hatiye çêkirin.