′′′Shemsedîn'''Şemsedîn Ehmedê Eflakî′′′Eflakî''' (bi farisî: شمسالدین احمد افلاکی) (bûn di navbera 675ê heta 690ê mişextî/1286ê heta 1291ê piştî Îsayî, mirin 761ê mişextî/1360ê piştî Îsayî) yek ji mirîdên [[terîqet|terîqeta]] [[mewlewîyemewlewiye]] ya [[sofîtî|sofîtîyêsofîtiyê]] û ji [[mesnewî|mesnewîxwînên]] [[xaneqa|xaneqaya]] [[Qonye|Qonyeyê]] bû. Ew çend salan bi nivîsîna kitêba [[Menaqib el Arifîn|Menaqib el Arifînê-'arifîn]], li ser jiyan û [[keramet|kerametên]] [[Behaedîn weled]] (babê [[Celaledînê Rûmî]]), [[Birhanedînê Tirmizî]], [[Celaledînê Rûmî]], [[Şemsê Tevrêzî]], [[Selahedînê Zerkûb]], [[Hisamedînê Çelebî]], û şêxên dî yên wê terîqetê nivîsîye.
== Jînenîgar ==
Cihê jidayikbûna wî nahêt zanîn, lê li goreyê wî bi xwe, babê wî yek ji zanayên dîwana [[Ewreng Xan|Ewreng Xanê]] [[Ordiya Zêrrîn]] bû. Ji nasnavê wî jî wesa diyar e ko karê wan [[stêrnasî]] bûye (eflakî). Lê çawa be paşî ew hat Qonyayê û digel kesên wekî [[Seracedînê Mesnewîxwîn]], [[Ebdilmuminê Tûqatî]] û [[NIzamedînêNizamedînê Erzincanî]] li xaneqaya mewlewîyeyêmewlewiyeyê dest bi xwandina MesnewîyêMesnewiyê kir. Wekî diayr, di wan heyaman da hindek karên stêrnasîyê jî kirine. Lê paştir bû yek ji mirîdên herî nêzîk yên [[Arifê Çelebî]] û digel wî çû gelek bajaran, mîna [[Tebrêz]] û [[Siltaniye|Siltaniyeyê]].
Piştî mirina Arifê Çelebî, ew bû yek ji mirîdên [[Abidê Çelebî]]. Di wan salan da wî xwe bi nivîsîna kitêba xwe ve mijûl kir.
