Muhemmed Emînê Heyderî: Cudahiya di navbera guhartoyan de

Content deleted Content added
Xwedêda (gotûbêj | beşdarî)
Kurteya guhartinê tine
Etîket: Guhartina mobîl Guhartina malpera mobîl
Xwedêda (gotûbêj | beşdarî)
Kurteya guhartinê tine
Etîket: Guhartina mobîl Guhartina malpera mobîl
Rêz 25:
Seyda '''Mihemed Emînê Heyderî''' di sala 1927’a de rojek duşemê li banga limêja sibehê li gundê [[Keleh]]ê ya [[Nisêbîn]]ê hatiye dinê. Gundê Kelehê li navçeya Bunisran bi av, rez û baxçeyên xwe navdare.
 
Bavê wî alim û şair ê bi nav [[Edîb MelleMele AhmedêEhmedê Heyderî]] ye. MelleMele AhmedêEhmedê Heyderî bi xwe ji hêla Wan û Bazîdê ji eşîra Asiyane. Li gor kesên ku di dema wî de jîyane, MelleMele AhmedEhmed di [[wêje|edebiyat]] û ilmê tasawufê da û di ş’ir a diwanê da alimekî şareza ye. MelleMele AhmedEhmed xwedî berhemên bi kurmancî, wek ''Dîwana Qasîde'', ''Dîwana Aqîde-î Îman'', ''Dîwana Munacata Heyderî'' û Pirtukek li ser astrolojî "feylosofî" psikolojî ye. MelleMele Ahmed piştî [[şerê cîhanî yê yekemîn]], bi Sediqa ya keça seyda yê xwe MelleMele Eliyê Koçerê Hevêdî re dizewice û ji vê zewacê Seydayê MuhammedMihemed Emîn El -Heyderî tê dinê.
 
Seyda dersên xwe yên ilmî cara pêşîn ji bavê xwe digre û di 7 saliya xwe de Kur’an [[Quran]]ê xitm dike.
Piştî bavê wî di sala [[1937]]’a da wefat dike diya wî ew dişîne [[medrese]]ya [[Şêx Ehmedê [[Xeznewî]]. Li ba Şex Ehmedê [[Xeznewî]] û li medrese yên din ilmên dînî û tassawufêtasawufê dixwûne. Şêx Mahsumê Xeznewi, Şêx AladdinêAladinê Xeznewi, Şêx Abdulrezak ê Helêla û Şêx Abdulletif ê Dâlini çend ji seyda yên wî ne. Destûr a xwe ya ilmî ji xelîfê Şêx Ehmedê Xeznewi, Şêx AbdurrezakAbdurezak ê Helêla digre.
 
Medrese ya Şêx Ehmedê [[Xeznewî]] di jiyan a seyda da cihek girîng digre. Piştî temamkirina xwendina xwe ji li wir dimîne û muderrîsî dike. Bi vê awayê bi riya hevdudîtin ên bi alimê hemdemê xwe ra xe pêşve dibe û ji her tiştî girîngtir dibe xwedî dîtineke mutassawuf. Ev dîtina mutassawuf di hemî jiyana wî da jê re buyê wek rêber.
Rêz 36:
Li gundên ku lê mellatî kirîye her medresê û feqî yên seyda hebûne. Ji 15 saliya xwe taa wefata xwe Seyda tu car bê feqî û şagirt nemaye û ew qet navber nedaye hînbûn û hînkirinê. Bi deh hezaran şagirt di ber tedrîsa wî de derbas bûne.
 
Di ilmên mutasawuf da gelek [[alim]] perwerde kirî ye û gelek alim destur a xwe (îcaze) ji ewî girtine. Seyda di hemû jîyana xwe da dev ji irşad, teblix, niqaş û şêwr ê berneda ye.
 
Seyda pisporê ilmên Îslamî yên wek [[tefsîr]], [[hadîs]], [[fiqih]], [[eqaîd]], [[sîyer]], [[tecwîd]], serf-nehûw, beyan, [[mentiq]], munazara, belaxat, [[tesewûf]], menaqib, rical, dirokê bu û di van ilman de wek otorîtek serta dihat naskirin. Ji bavê xwe felekiyet û aritmetikê hîn bûbû. Ji bilî [[Kurmancî]] ku zimanê wî yê zikmakî bu bi [[erebî]], [[farisî]] û [[tirkî]] ji pir baş dizani bu.
Rêz 42:
Seyda di xebatên xwe yî di riya Xwedê û gel de her di nav gel ê xwe de maye. Tevî ku gelek caran lê teklîfên karên wek [[muftî]]tî, [[Waîzî]] û rayedariya dibistanên [[Quran]]ê jî hatine kirin, ew yek ji wan qebul nekirî ye û evan karan wek astengî di riya xebatên xwe de dîtîye û xebatên xwe yên îrşadê her di nav gel, şagirt û murîd ên xwe de domandîye. Her weha bi hezaran kes li ber destên wî hidayet bune û çareserî ya derdên xwe yên manewî û dinyewî li ba wî dîtine. Seyda her di nav gel da bu ye û bi riya irşadê xwestîye ilm, aqil û exlaqê îslamî ji mirovên dora xe re bike murşîd û rêber.
 
Jiyan a wî ya têr û tije bi zehmetî û tevger di 22 yê gulan a 2003’a da bi dawî buye û Seyda gihîştî ye heqî ya Xwedê.
 
Lê Seyda hîn jî di dilên hizkiryên xwe de bi ilmê xwe û rêç a xwe dijî.
 
==Berhemên Wî==