Egzîstansiyalîzm: Cudahiya di navbera guhartoyan de

Dazanîna wiha bawer dike ku li cem mirovan hebûn (mewcudîyet), berîya hilikê heye, tê û mirov, piştre helwest û tevgerên xwe, bi rêya hilbijartin û çalakîyên xwe pêk tînin. Di sala 1927an de [[Martin Heidegger]] ev bizav yekem car aniye ber çavan. Nûnerê herî sereke yê felsefeya hebûnparêzîyê [[Jean Paul Sartre]] e. Li gorî baweriya Jean Paul Sartre: Tiştekî ku em bikaribin jêre bibêjin “xwezaya"xwezaya mirov”mirov" tune ye û mirov bi dest û keda xwe, xwe diafirine û xwe destnîşan dike. Kêzik û çûk çawa bûne heyîn, wisa jî dijin û nikarin vê yekê biguherînin. Lê mirov, li xwezayê hatine avêtin û hilika xwe, bi destê xwe (bi ked, bi zanyarî û hwd.) diafirînin. Ji ber vê yekê jî divê tevgerên wan neyêtin astengkirin (sînorkirin) û divê mirov azad tevbigerin. Ango [[Sartre]] dibêje: “Mirov"Mirov, mehkûmê azadîyêazadiyê ye.”". Di bin kîjan şert û mercê de bin bila bin, em azad in û em jiyana xwe bi destê xwe diafirînin. Ji ber ku hemû kes cihê xwe (nirxên xwe, hêjahiya xwe) bi destê xwe diafirînin; zagoneka exlaqê ku em bibêjin ji bo hemû kesan derbasdar e, tune ye.