Bi pirranî ev nexweşî an tablo xwe di salên 18-40´î de dide der. Heger bingeheka organîk neyê dîtin, wê gavê êdî ne tablo lê nexweşiyeke psîkolojîk e. Ji bo teşhîseke rast divê berê testên laşî werin kirin. Bo mînak sîmptomên nexweşiyên dil (Înfarkta-mirina maskûleyênmasûlkeyên dil, nexweşiyên koronar ên dil, [[îşemî]] hwd) jî dişibin viya. Bijîşk divê hişyar û agahdar be, nexweşê xwe nasbike. Heger tenê psîkolojîk be, wê gavê teşhîsa "Berpêyên panîkî - panîkatak" tê dayîn û gorî wê çareserî tên kirin.
Divê mirov asta sîmptoman ji hev nasbike, veqetîne. [[Mirina maskûleyênmasûlkeyên dil]], [[hîpokondriya]], panîkatak hwd. ji gelek aliyan ve dişibin hev. Li ser bingehên [[genetîk]] gelek lêkolîn tên kirin, lê ti agahî hêj nîne. Mirov nikare bêje bingeh-genetîk e. Panîkatak pirranî 5-45 deqîqe didome. Nexweş dikeve tirs, xof û kelakela mirinê. Ji wê ye, dilê wê ketiye înfarktê, nikare bêhna xwe vede. Heger derbarê înfarkta dil (qeyrana dil, krîza dil, mirina maskûleyênmasûlkeyên dil) de hin agahî bihîstibe dikare têkeve vê şikê û bi ambûlansê xwe zûtir bigihîne nexweşxaneyê û serî li [[kardiyolog]]an bide. Hin caran nexweş herçendî nîşaneyên laşî dernayên jî, doktor bi doktor digerin. Bawer nabin.
Berpêyên panîki çi bingeh organîk, çi jî nexweşiya psîkolojîk bin, divê werin kontrolkirin û tedawîkirin.
