Guhartoya 21:01, 17 gulan 2012 biguhêre 83.108.152.80 (gotûbêj) Kurteya guhartinê tine ← Cudahiya kevntir		Guhartoya 21:01, 17 gulan 2012 biguhêre betal bike 83.108.152.80 (gotûbêj) Kurteya guhartinê tine Cudahiya nûtir →
Rêz 1: ''''Cil'''', tiştên ku mirov, ji boi starkirina xwe li xwe dike na. Her mirov, cilan li xwe dike ji xwe bistar bike. Di nava kurdan de, minaq, ji cilên jinan re "kitan" û "xiftan" hatîya gotin. Ji cilên mêr re jî, "şal û şapik" hatîya gotin. Her tişte ku mirov karê wê li xwe bike, dibê cil. Di roja me de, ku weke demeke hemdem jî tê bi navkirin, ji cilên wê re tê gotin, "cilên hemdem". Jji cilên ku berê mirov li xwe dikir re jî, tê gotin "cilên kevn." Dîroka li xwe kirina cilan, ji deme ku mirov bidest bicihbûnê bûya û bidest bikarhanîna ardê kirîya bi çandin û cotkirinê hwd re dest pê kirîya. Li xwe kirina cilan, weke nîşanaka biaqilbûna mirov jî hatîya dîtin. Wateya cilan, hertimî bi çandî û kevneşopî bûya. cil, ji xwe, bi hebûna xwe re, wê gotina çand û kevneşopîyê jî li ser lingan digirê. Minaq, î ro ku mirov li mirovekî nerî û li cillixwekirina wî nerî, mirov wê bizanibê ku ji kîjan herêmê û yan jî ji kîjan koma civatî ya di roja me de ya. Kurd, bi kitan û xiftan û şal û şapikên xwe re tên naskirin. Hinekî jî cil, bi vî rengî, bûya weke rengê nasnema mirov ya civatî, çandî û kevneşopî.

Cil: Cudahiya di navbera guhartoyan de