Adem: Cudahiya di navbera guhartoyan de

Content deleted Content added
Şêr (gotûbêj | beşdarî)
B serpûş -->serpoş, replaced: ==Girêdanên derva== → == Girêdanên derve == AWB
Rêz 1:
[[Wêne:Adam honored.jpg|thumb|300px|Adem, li gor nîgarokeke farisî]]
[[Wêne:Adam and Eve from a copy of the Falnama.jpg|thumb|300px|Adem û Hewa li gor Falnameya farisî ya Cafer es-Sadiq, 1550]]
Li gora [[Tewrat]] û [[Quran]]ê, [['''Adem]]''' navê mirovê yekê ye. Jina wî [[Hewa]] ye, [[Habîl]] û [[Qabîl]] zarokên wan ên pêşîn in.
 
Di [[Îslamiyet]]ê de Adem wekî [[pêxember]] tê pejirandin.
 
== Adem û Hewa di [[Tewrat|Tewratê]]ê de ==
 
Di destpêkê de Xwedê erd û ezman afirandin. Di wê demê de erd virt û vala bû û li ser erdê tiştek nebû; bi tenê taristanî hebû.
Rêz 22:
 
Îcar Xwedê got: «Niha em di sûretê xwe de, wek ku mîna me be, mirovan çêkin. Bila ew bibin serwerê hemû erdê û serwerê masiyên avê, teyrên ezmên, heywanên kedî û hemû heywanên ku li ser rûyê erdê ne.»
 
 
Xwedê mirov di sûretê xwe de afirand,
Line 29 ⟶ 28:
 
Wî ew nêr û mê afirandin.
 
 
Xwedê mirov ji axa erdê çêkir û bîhna jiyanê pif kir pozê wî. Û mirov bû canê jîndar Xwedê ew bereket kirin û ji wan re got: «Berdar bin û zêde bibin. Erdê tije bikin û wê bixin bin destê xwe. Bibin serwerê masiyên deryayê, teyrên ezmên û hemû heywanên ku li ser rûyê erdê ne.»
Line 38 ⟶ 36:
Xwedê ew karê ku dikir di roja heftan de xilas kir û bîhna xwe vekir. Wî roja heftan pîroz kir û ew bi pîrozî cihê kir. Çimkî wî di wê rojê de ji hemû karê afirandinê bîhna xwe vekir.
 
Xudan ji bo mirov li Rojhilat, li Êdenê baxçeyekî spehî çand. Di baxçe de darên cûr bi cûr ên ku dîtina wan spehî û xwarina wan qenc hebûn. Çemek jî hebû ku baxçe av dida; ew çem ji Êdenê derdiket, ji hev vediqetiya û dabeşî çar milan dibû. Navê çemê pêşî Pîşon e; ew li nav hemû herêma Hewîla ya ku zêr lê heye, digere. Navê çemê diduyan Gîhon e; ew li nav hemû herêma Kûşê digere. Navê yê sisiyan [[Dîcle]] ye; ew bi rojhilata [[Aşûr|Aşûrê]]ê ve diherike. Çemê çaran jî [[Firat]] e.
 
Xwedê mirov bir û danî baxçê Êdenê, da ku wî biçîne û lê bibe xweyî. Ew baxçe cihekî pirr xweş û bedew bû; her tiştê ku ji bo mirov qenc e bi zêdehî tê de hebû.
Line 47 ⟶ 45:
 
Lê ji bo Adem alîkareke li gor wî nehat dîtin. Ser dinê yek nebû ku wek mirov be an bibe dostê wî. Loma Xwedê wusa kir ku Adem ket xeweke giran. Çaxê ew radiza, Xwedê parsûyek ji parsûyên wî derxist û cihê wî bi goşt dagirt. Xwedê ji wî parsûyî jinek çêkir û ji Adem re anî. Adem pirr şa bû û got:
 
 
«Niha ev ji hestiyên min hestî
Line 56 ⟶ 53:
 
Çimkî ew ji mêr hat standin.»
 
 
Adem navê jina xwe ‹Hawa› (yanî ‹Jiyan›) danî. Çimkî ew bû diya hemû mirovan.
Line 78 ⟶ 74:
Hingê Xwedê ji Hewayê re got: «Eva ku te kir çi ye?»
Wê got: «Mar ez xapandim, loma min xwar.»
 
 
Hingê Xwedê ji mar re got:
Line 101 ⟶ 96:
 
Û tê bi pehniya wî ve bidî.»
 
 
Û ji jinê re got:
Line 112 ⟶ 106:
 
Û ewê bibe serwerê te.»
 
 
Û ji Adem re got:
Line 133 ⟶ 126:
 
Çimkî tu ax î û tê bizivirî axê.»
 
 
Piştre Xwedê ji Adem û Hewayê re cilên çermîn çêkirin û li wan kir.
Line 139 ⟶ 131:
 
Loma Xwedê mirov ji baxçê Êdenê derxist, da ku axa ku jê hatibû standin, biçîne. Piştî ku Xwedê mirov avêt, wî li aliyê rojhilata baxçe hin Kerûb (yanî milyaketên hêzdar) û şûrekî bi pêta êgir ku bi her aliyî ve dizivire bi cih kirin, da ku riya dara jiyanê biparêzin.
 
 
Çavkanî:
Line 248 ⟶ 239:
ISBN 3-931934-00-4
 
== Girêdanên dervaderve ==
 
*[http://www.kurdistan-news.net/index.php?option=com_content&view=article&id=5930:bave-me-adem-dayika-me-hewa&catid=83:a-samet-yigit-&Itemid=65 Dayika me hewa û bawê me Adam]
 
 
 
 
[[Kategorî:Pêxember]]
Line 259 ⟶ 246:
 
{{Link FA|ru}}
 
[[ace:Adam]]
[[ar:آدم]]