Îbnî Ruşd: Cudahiya di navbera guhartoyan de

Ibn Ruşd di sala [[1126]]an de li bajarê [[Endulus]]ê Qurtubeyê (bi [[spanî]]: [[Kordoba|''Córdoba'']]) hate dinê. Ew di malbateke qaziyan de hatibû dinê. Kalê wî Ebû l-Welîd Mihemed (mirin [[1126]]) qaziyê [[elmurabit]]an bû. Bavikê wî jî hate ko xanedana elmiwehidan hate Endulusê li eynî wezîfe bû. Wî di hevotina xwe [[dad]], [[doxtorî]], [[fîlozofî]] xwend. Di [[1153]]an de [[wezîr]]ê elmiwehidan [[Ibn Tufeyl]], wî bi hikûmdar [[Ebû Yequb Yûsif]] ve danasîne. Ebû Yequb Yûsif jî wî bi [[Ebû Zûhr]] ve danasîne û Ebû Zûhr pê re dibe mamosteyê Ibn Ruşd. Di [[1160]]an de ew tê anîna qazîtiya [[Îşbîliye]]yê (îro bi spanî: [[Sevilla]]). Di wan çaxên umrê xwe de ew dest bi şirove kirina berhemên [[Arîstoteles]] dike. Ew pê re li Roava bo van xebatên xweyên ser şiroveyên Arîstoteles wek ''Kommentator'', ango ''Şirovevan'', tê navkirin. Ew di jiyana xwe de li gelek meqamên girîng û ciyawazî dişixule. Ew di [[1169]]an de tê vebuhtina dadrêsîyadadrêsiya Córdoba û Sevilla, di [[1182]]an de jî dibe doxtorê [[xelîfe]] Ebû Yequb. Lê pê demeka kurt re ew vedigere [[qazîtî|qazîtiya]] Córdoba. Ew di 10 berfanbarê [[1198]]an de li [[Fas]]ê dimire.

Yek ji berhemên xwe yên herî navdar, ya ko bi navê [[BêvacîyaBêvaciya Bêvacî]], li ser rexneyên berhema [[Xezalî|Îmam Xezalî]] ya bi navê [[BêvacîyaBêvaciya Fîlozofan]] û fîlozafan hembera Xezalî diparêza bû.