Hiş: Cudahiya di navbera guhartoyan de

Content deleted Content added
Kurteya guhartinê tine
Kurteya guhartinê tine
Rêz 1:
Felsefe hiş
Hiş, pir li ser têt axiftin.Ji xaynî vê yekê ji, Bêjeyeke ku pir têt bikar anîn.Di jiyanê de ji, wate wê, bi hizir kirinê re derdikeve hole.Hiş, bêjeyeke ku hîmê xwe ji ´hii´ digirê.Hii, degekeke.Ji xaynî degekekê ji bi bîr anîneke ji.Ji ber vê yekê pir divêt ku mirov li ser Bi sekinê.
Hiş, di felsefe de bêjeyeke ku pir girînge.Hiş, li ser hebûne hişmenditîyê ava ya.JI aqil bi bîrkirin, hiş têne ser ziman.Ji aqil bi bîr kirin, hişkirine.Hiş û hişkirin du bêjeyên jev cude na.Hiskirin, bi du wateyan xwe dide der.Wate pêşî hizirkirina.Yanî, ew ji li serber çav girtine.Wate wê ya dî ji, her weha bi bîrkirina.Yanî, hatina bîra.Di felsefeye kurdî de, bêje hiş, bêjeyeke ku pir girînge.Pir zanistan ji li ser serî wastandiya.
Di jiyanê de, car bi car di wate hatina bîrê(aqil) de ji têt bi kar anîn.Lê ku bi wate ji têt bikar anîn, dema ku mirov li avayê bikaranîne dimeyîzenê, mirov dibêne ku ne tenê di wate aqil de têt bîr karanîn.Ji xaynî wê yekê ji, weke ku car bi car wate bîr ji, bi hinek awayan dikeve nav wê wate wê ya ku têne ser ziman de.Bi vê yekê re divêt ku mirov baş li ser bi sekinê.Weke bêja ji hiş, di jiyanê de dema ku tê bi kar anîn, car bi car di wateyeke dî de ji têt bi kar anîn. Di wate deynekirine de têt bikar anîn.Minaq, cerne ku dêyek ji zaroka xwe hêrs dibe, dibêjiyê de´ hiş ba´. Cerne ji, ji bo ku hinek li hinek tişnetiştne bi hiseênin û hineke din ji di ber wan de bi peyivin, di wê heyeme de, ji wan re têt gotin ´hinekî hiş ba, ka ez lê vê bihênim´.Her weha hê bi gelek wate awayan ji têt ser ziman.
Lê hiş di vir de eme li ser wate wê ya hizir bisekinin.Ew wate wê girînge.Hiş, bi mirov re bi hîme ji.Di mejiyê mirov de, ji bo ku hiş bê kirin û bi wateyeke dî ji ji bo ku hiş bi pêşbikeve cihê wê hene.Ew cih, di xwe de gelek pêşketine dide çêkirin.Ew pêketinên ku çêdibin ji, bi mirov re di şaxsiyete mirov de didine nîşandin.Hiş, ji xaynî vê yekê ji, aqilê mirova.Ku mirov hizir kir, Mirov di aslê xwe de hiş ji dikê.
Zanistvanê kurd feqiyê teyran, hiş weke beşek ji pêşketine aqil dibine.Bi vê yekê re, dema ku hiş têne ser ziman, bahsa dîtine dike.Dîtin, li gor wî di hişkirinê de pir girînge.
Hiş, bi xwe re di jiyana mirov de ji hertimî pir afirandina tênet.Di gelek beşên jiyana mirov de xwediyê kifşkirineke mazina.Zanistên kurd, yên dema sadsala 15, û 16, pir li ser vê yekê sekine.Wan bi hiş, weke ku kevneşopîyek dianî ser ziman.Ji xwe, dema ku mirov li dîroke hizir ya kurdan dimeyîzenê, mirov kevneşopîyeke ji bi hiş re di bîne.Di dema Medan de, remilvan hebûn.Wan, di nav xalkê de geleki û gelekî deng dabû.navê wan hebû.Wan, li gor xalkê, pêşîye mirov di dît.Wê di pêşiye mirov de wê çi derkeve pêşiye mirov, wan didît.Bi vî awayî, li wan dihata bawerkirin.Ew mirovne ku xwedi hişmedî bûn.Bi vê yekê re mirov karê bêje navê wan hebû.
Hişkirin, vê yekê re, di dema wan de, di wateyeke dî de bû.Di wê wateyê de bû ku mirov karê xwe bigihine paşaroja xwe.Wan li ser vê yekê wateyeke hiş ava dikir.Wê wate de, rênîşan hebû û remilvanê wê rênişanê hebû.Remilvan, hizir dikir û bi hizirkirine xwe re xwe digahanda ew nişanakên ku wê rêyê bide ber çavan.Li gor remilvanên Medîyan, di serê mirov de ji bûne, hin hizir hene.Bi hizir kirinêhizirkirinê wê bêne hişê mirov....
Çavkan:Pirtûka çirokên keçelok(Abdusamet yigit)