Îsmaîl Beşîkçî di sala [[1937]]a de, li bajarê [[Çorum|Çorumê]], li qeza [[Îskîlîp]]ê hatiye dinê. Wi di sala [[1962]]a de li kolejakolêja polîtik ya [[zanîngeha Enqere]] xwendina xwe ya [[zanistiya polîtîk]] qedand û di sala [[1964]]’a de, li [[Erzirom]]ê, li [[zanîngeha Atatürk]] wek asîstan dest bi kar dike. Beşikci ji aliyê doçentekî bi navê [[Orhan Türkdoğan]] ji heman faqultê ji ber qaşo propagandaya [[marksîzm]]ê û herêmiyê (yanî kurdîtiyê) hate şikayetkirin. Di sala 1967 da tevli Xwepêşandanên Rojhilat (tr.:''Doğu Mitingleri'') bû û dûra li ser van xwepêşandanan lêkolînek çêkir ev lêkolîna xwe di bin navê ''Doğu Anadolu nun Düzeni, Sosyo-Ekonomik ve Etnik Temeller'' (Dezgeha Rojhilata Anatolyayê, Sosyo – aborî û bingeha etnîk) kir pirtûk û di sala [[1969]]'a de weşandin. Di sala [[1969]]’a de, ji ber çapkirina vê pirtûkê ji zanîngehê tê avêtin. Ji ber pirtûk û dîtinên xwe yên li ser kurdan, piştî [[darbeya 12'ê adara 1971'a]] li dijî Beşîkçî doz hate wekirin û ew hate girtin. Ji sê salî bêtir di girtîgehê de dimîne. Di sala [[1979]]’a de, ji ber pirtûk û dîtinên xwe, carek din tê girtin. Beşîkçî di navbera salên [[1981]] – [[1987]]’a de, şeş salan di girtîgehê de dimîne. Piştî ku tê berdan disa bi xebatên li ser kurdan mijûl dibê.
