Îbn Erebî: Cudahiya di navbera guhartoyan de

▲Îbn Erebî ji malbateke navdar de dihat. Bavikê wî bi [[Evdilqadirê Geylanî]] û [[Îbnî Ruşd]] ve yek ji mirovên navdarên Sofitîyê bû.

▲Dema ko Îbnî Erebî hîn 8 salî bû, El [[Mûwahîdan]] bajarê Murcia dagir kirin û ew bi malbata xwe ve çû [[Sevilla]]yê. Wî li wir dewama hevotîna xwe kir û wek hevotîna wê çaxêyê bastanî li ser tefsîra [[Quran]]ê, [[Sunet]]a [[Mihemed]] pexember, Şerîatê û gramara Erebî xebitî.

▲Ew di 1182an de bi [[Îbnî Ruşd]] ve hev dibîne û Îbnî Erebî di eserên xwe de qala vê hevditînê dike.

▲Di sala 1193an de wî [[Nîvgirava Îber|nîvgirava îber]] terk kir û çû Tûnisê. Gorî gotinan di vê gerê de xocê [[Xizir]] bi wî re hevaltîyê dike û xirqayê xwe dida Îbn Erebî. Di sala 1200an de, dema ko 35 salî bû, ji bo [[Hec]]ê ew li Spanyayê der dike û dihere [[Mekke]]yê. Ew li wir sê salan dije û li wir dest bi nivisîna El Fûtûhat El Mekkiye dike. Di 1223an ew li bajarê Şamê bi şûn dibe. Ew salên umre xweyê manî li wir derbaz dike û di 22 Rebîûl II 638 /16 sermawezê, 1240an de dimire. Ew di jiyana xwe de gelek geran dike û gelek deran digere.

▲Îbnî Erebî çiqas di berhemên xwe de qala [[Wahdetî Vûcûd]]ê nake, û cara siftê ji alîya talebeyî wî, Sadreddin Konevî tê karanîn jî ew wek damezrênerê vê tradîsyonê tê ditîn.