Nemerge an Nemiran an jî deh hezeran (yewnanî: Ἀθάνατοι/Athánatoi) (parsî:Anauša) li leşkeren bijare Medya ye û ye dûgelen Parsan bûn.

Qasa niho, kanî Parsan da tinê, ew leşkerena gişk dîroknasên Yewnanan da bîr hatin.

Herodot digot Nemiran jî leşkerê paya hurt in. Li aştîye da xizmete xwe jî wek garde dîwana Keyakserîtî ya Keyan.

Li dema Şerê ew bi tenê peya ceng dikirin, wek mîna seferê Kîroş II. da BZ. 547 an jî lawikê wî Kambîses II. (BZ. 525) dijî Misrê û êrîşa Misr û Sikîtyayê bin fermandarî Dareyos I. (BZ. 520 û 513).

Nemiran hem jî (BZ. 480) Şerê Persanda dijî Yewnan da peyda bûn.

Peyvnasî

biguhêre

Kelîma Nemir qewo leşkereke nebu, artêşa 10.000ran ra dahat degotin. Ew leşkerena zirhê xwe tinê bûn, emma wan leşkerêna hema teqwiya dahatin eger ye din birîndar an jî dimirîyan, lew ra jê ra dogotin Nemiran.

Peyva NemirHeredot'ta hatn hema belkî jî Heredot dû peyvên Parsî li Anûšiya (Rêheval) û Anauša (Nemiro) hev xist.

Wan ofdîyan da Mertal û Rima kin bi kar dikirin, dawîya Rimanda lûtkeya hesib hebû.

Destê wan da aha şûrike biçuk ya da xencer hebû, qewo ke leşkêren dûr lexin wan da kevanên zêdek jî hebû.

Wek kinc wan Tunîkike direş û şelê hefsarî xwe dikirin, bine cil da jî zirhê ji hesinê cawa çigalî hebû. Serê wan da jî Tîmtaca ji madeyî çigalî hebû. Wan rûye xwe jî be we digirtin, qewo ki toz bila nen çawên wan, an jî bila dijmin bitirsî.

Talîma wan ji leşkerên dinan da baştir bû. Wan le re çelekbûne fêra ceng dikirtin.

Şerê Termupîl