Ebû Henîfe
damezrînerê mezheba henefî
Ebû Henîfe, anku Ebû Ḧenîfe (bi erebî: أبو حنيفة jdb. 699, Kufe - m. 767, Baxda), Îmamê Ezem Ebû Henefe navê dirêj Ebû Henîfe Numan bin Sabit bin Zûta bin Merzuban, zanyarekî dînê îslamê û îmamê mezhebê henefî ye.
Îmam-i Azam
Jidayikbûn | |
---|---|
Mirin | |
Cihê goristanê | |
Navê rastî |
أَبُو حَنِيفَةَ النُّعْمَانُ |
Navê jidayikbûnê |
النُّعْمَانِ بْنِ ثَابِتٍ بْنِ مَرْزُبَان الكُوفِيّ التَّيْمِيّ بِالْوَلَاء |
Bernav |
الإمام الأعظم, فقيه العراق, فقيه الملَّة, عالم الأُمَّة, إمام الأئمَّة الفُقهاء |
Sernavê rûmetî |
الجهمي (d) |
Pîşe |
Alim, bazirgan, hiqûqnasê îslamê |
Zarok |
Hammad ibn Abu Hanifah (d) |
Qadên xebatê | |
Xwendekarê |
Hammad ibn Abi Suleyman (d), Abd-al-Aziz ibn Rafí (d), Alqamah ibn Marthad (d), Muharib ibn Diththar (d), Nafi Mawla ibn Umar (en), Samak ibn Harb (d), Muhammad al-Baqir (en), Abdul Malik bin Omair (d), Muhammad ibn Munkadir (en), Îbn Şihab Zuhrî, Ata ibn al-Saib (d), Talha ibn Nafi (d), Abd al-Rahman ibn Húrmuz (d), Jaafar Al-Sadiq (en), Zayd ibn Ali (en), Ata ibn Abi Rabah (en), Amr ibn Dinar (en), Enes bin Malik, Tawus ibn Kaysan (en), Amir al-Sha'bi (en), Jabalah ibn Suhaim (d), Hisham ibn Urwah (en) |
Bilêvkirin
Di sala 80yê hîcretê li bajarê Kufeyê ji dayik dibe. Navê wî yê rast Numan bin Sabît e. Ji malbateke dewlemend bûye. Li ser fiqih û hedîsan xebitiye.
Berê bazirganiye dike, le dûre dev ji bazirganiye ber dide û di medreseyan de dest bi dersdayîne dike. Zêdetir di bin bandora Hamad bîn Ebû Silêman de dimîne.
Îmam-i Azam him dema Emewîyan de him jî dema Ebasîyan gelek tedayiya dibîne, tê girtin. Di sala 150 yê hîcretê de li Bexdayê çûye ser dilovaniya xwe.
Berhemên wî
biguhêre- El-Fiqh el-Ekber
- El-Fiqh el-Ebsat
- Reddş Kaderiyye[çavkanî hewce ye]
- Rîsale-ş Reddş Hawarîç[çavkanî hewce ye]
Çavkanî
biguhêreGirêdanên derve
biguhêre- Li Wikimedia Commons medyayên di warê Ebû Henîfe de hene